8. مهر 1395 - 8:18   |   کد مطلب: 20172
امن ماندن خانه‌ام را مدیون قاسم سلیمانی‌ها می‌دانم که او یک شخص نیست، یک فرهنگ است، فرهنگی که حرمت‌خانه را از جان عزیزتر می‌داند.

اینک که به برکت خون یاران شهیدم در دوران دفاع مقدس مخصوصاً شهدای گران‌قدر عملیات بزرگ رمضان یک‌بار دیگر از نزدیک چهره مهربان و خندان فرمانده عزیز خودم حاج قاسم سلیمانی را در تاریخ 1/7/95 در قدمگاه 1100 شهید (شهرستان ملایر) زیارت کردم بسیار خوشحالم و خدا را سپاسگزار.

زیارت این چهره مهربان و خندان من را به آن حال و هوای عملیات بزرگ رمضان در تاریخ 23/4/61 برد. یاد آن روزهای برادری و برابری به معنای واقعی کلمه روزی که لباس فرمانده بالباس نیروهایش فرقی نداشت فرمانده با نیروهایش وقتی داخل چادر نشسته بود شناسایی او دشوار بود.

حقوق فرمانده تیپ و نیروهای ارکان گردان و گروهان تفاوتی نداشت. فرمانده یگان در آن دوران آخرین کسی بود که غذا می‌خورد و در رزم با دشمن هم آخرین نفر بود که از منطقه عملیاتی برمی‌گشت.

 فرماندهان دوران نورانی دفاع مقدس در نظام جمهوری اسلامی با فرماندهان ارتش‌های دنیا فرق داشت و دارد. در نظام جمهوری اسلامی ایران فرماندهان ما پیشرو هستند ولی در ارتش‌های دنیا برعکس ما عمل می‌کنند. یعنی فرماندهان ما در دوران دفاع مقدس خود از خط عبور می‌کردند و بعد به نیروهای خود می‌گفتند حرکت کنید که این روش مدیریت فقط در دفاع مقدس ما عملی شد.

یادم هست وقتی در عملیات رمضان در مقابل پاسگاه زید عراق بازماندگان پادگان فتح، خندق، نصر، در مقابل پاتک‌های سنگین گارد ریاست جمهوری صدام دچار مشکل شدند در کمترین زمان ممکن فرمانده شجاع تیپ ثارالله یعنی حاج قاسم سلیمانی که از ما جلوتر بود در جریان قرار گرفت و با مشورت سایر فرماندهان محور و گردان ازجمله برادران. جعفر مظاهری، رسول حیدری، فتح‌الله نظری، حبیب مظاهری، علی‌رضا حاجی بابایی، چاره‌اندیشی شد و پاتک‌های سنگین گارد صدام بی‌نتیجه ماند و شکست خورد.

نمونه دیگر اینکه در همین عملیات فرماندهان عزیزی چون محمد دلاوری فرمانده گردان حبیب مظاهری فرمانده گردان علیرضا حاج بابایی فرمانده محور و علی‌اصغر عبدلی فرمانده گروهان به شهادت رسیدند.

اما فرمانده عزیز اگر در آن روز به‌یادماندنی یعنی روز برگزاری یادواره 1100 پرستوی عاشق شهرستان ملایر 1/7/95 فتح‌الله عزیز به استقبال شما نیامد او بعد از بازگشت عملیات رمضان با بدن مجروح به منطقه عملیاتی غرب آمد و در عملیات ثارالله در تاریخ 15/5/61 به شهادت رسید.

اگر حاج رسول عزیز را شما ملاقات نکردی آن‌هم مثل فتح‌الله به شهادت رسید او در سال 1372 به‌عنوان اولین شهید محور مقاومت در بوسنی به شهادت رسید.

اینک اعتقاددارم قلب آن شیر مردان بزرگ شهید حالا در سینه عاشقانی می‌تپد که امنیت و آرامش را به مردم نجیب میهنم هدیه می‌کنند. باکمال میل و افتخار می‌گویم که امن ماندن خانه‌ام را مدیون قاسم سلیمانی‌ها می‌دانم.

 او یک شخص نیست. یک فرهنگ است. فرهنگی که حرمت‌خانه را از جان عزیزتر می‌داند؛ و خط دفاعی ما را از خرمشهر و شلمچه به حمص و حلب برده. در پایان ضمن گرامیداشت یاد و خاطره همه شهدای عملیات بزرگ رمضان و ادای احترام مجدد به فرمانده عزیز خودم در این عملیات حاج قاسم سلیمانی. از همه پیشکسوتان عزیز و بی‌ادعا که یادواره 1100 شهید شهرستان ملایر را باکیفیت کشوری برگزار نمودند صمیمانه تشکر می‌کنم. و درود می‌فرستیم به روح بلند شهیدان حاج رسول حیدری شهید شاخص استان و فتح‌الله نظری شهید شاخص شهرستان که از هم‌رزمان سردار رشید اسلام حاج قاسم سلیمانی بودند.

محمد فتحی می آبادی.

 

دیدگاه شما

آخرین اخبار