14. آذر 1394 - 15:02   |   کد مطلب: 17306
یادداشت/ محمد فتحی می‌آبادی
مراسمات شهدا راهی میانبر برای رسیدن به خدا
تکریم خانواده شهدا و سر زدن به مادران شهدا، حضور در مراسمات شهدا، اینها میانبُر هایی است که آن معبر تنگ رسیدن به خدا را تبدیل به بزرگراهی دست یافتنی می کند.

آنچه که در کربلای سال 61 هجری و کربلاهای ایران ماند نام مادران شهیداست که همواره یادشان جگرسوز می باشد، و آنچه زینت این مادران می باشد تاسی از حضرت زینب سلام الله علیهاست، صبری که دلواپسی را در خود می‌خورد.وهمه سختی ها را اسان می کند.تا جای که ان همه مصیبت را  تبدیل به زیبایی میکند.و این جمله زیبای حضرت رینب (س) را یاداور مشود که فرمود.ما رأیت الا جمیلا.استقامت مادران شهدا بود که پای فرزندان را در میدان نبرد محکم می‌کرد، لبخند مادران شهدا بود که دل فرزندان شهیدشان را در راه ولایت ثابت‌قدم می‌نمود.و پرچم شهیدش برزمین نمی ماند.و با امدن یک شهید به یک روستا یا یک محله چندین نفر از ان روستا و محله به جبهه اعزام می شدند حالا اشک های مادر شهدا است که جگر شهدا را می‌سوزاند، نگاه شهدا همیشه به مادران شهیدشان است، هر چقدر بیشتر دل به دل مادران شهدا بدهیم وبه دنبال اهداف فرزندان انها باشیم، نگاه شهدا به ما بیشتر است. مقام معظم رهبری امام خامنه‌ای فرمودند: امروز زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا کمتر از شهادت نیست. خیلی ها امروزه همه عشق‌شان شهادت است و برای شهادت دعا می‌کنند.آنهایی که هدفشان شهادت، راهشان شهادت، مسیرشان شهادت است، باید میانبُرهای این مسیر را هم بیابند. تکریم خانواده شهدا و سر زدن به مادران شهدا، حضور در مراسمات شهدا، اینها میانبُر هایی است که آن معبر تنگ رسیدن به خدا  را تبدیل به بزرگراهی دست یافتنی می کند.

برای خیلی از دعاهایی که داریم این یک راه فرعی است که هم سریعتر و هم دقیق تر خواهد بود، سرزدن به خانوادهای  شهدا و تبریک گفتن مناسبت ها به انها از راه های میانبر های حساس است که به اجابت دعاهای حساس‌مان کمک شایانی خواهد کرد.دعای مادران شهدا اثر می‌گذارد، بعضی از این مادران شهدا مستجاب الدعوه هستند. یکی از دوستان می‌گفت هر وقت کارم گره می‌خورد، می‌رفتم مزار شهدا، وقتی می‌دیدم  مادر شهیدی سر مزار پسرش نشسته ، آب برمی‌داشتم و مزار شهید را می‌شستم، فاتحه‌ای می‌خواندم و می‌رفتم ...!

چند روز نمی‌گذشت که مشکلم حل می‌شد، شک ندارم وقتی دل مادر شهید شاد می‌شد دعا می‌کرد، آن هم در پیشگاه فرزندش و به برکت مقام مادرشهید کارم حل می‌شد! پس بدانیم تا شهدا زنده اند مادر شهید هم زنده است .بیاییدچند خانواده شهید را انتخاب کنیم ودر مناسیتها  به خدمتشان برسیم وبا انها ابراز علاقه کنیم ، میدانم هر چقدر هم تلاش کنیم ذره‌ای از دلتنگی آنها را جبران نخواهیم  کرد ولی همین کم در پیشگاه خدای متعال زیاد است و خدای متعال آن را در چشم خانواده شهید بزرگ می‌کند. آن وقت تو هستی و دعای خانواده شهید.

 گرچه از داغ لاله ها می سوزیم ---- ما همان سربلند دیروزیم
چون به تکلیف خود عمل کردیم------ روز فتح و شکست پیروزی

محمد فتحی می ابادی از فرماندهان دفاع مقدس

دیدگاه شما

آخرین اخبار