به گزارش ملایری‌ها به نقل از فارس؛  شامگاه امروز اعضای حلقه صالحین بسیج رسانه در استان همدان با حضور در منزل شهید محمد حسین بشیری، با خانواده این شهید معزز دیدار کردند.

شهید محمد حسین بشیری یکی از مدافعان حرم از دیار شهیدپرور همدان است که در 22 آبان ماه امسال به فیض شهادت نائل آمد؛  همسر این شهید بزرگوار در گفت‌وگو با فارس از ویژگی‌های بارز همسر شهیدش سخن راند و اظهار کرد: شاید نام بردن از چند ویژگی ظلم در حق او باشد چرا که شهید بشیری فردی بود که ویژگی‌های ممتازی در او موج می‌زد و من فقط می‌توانم به چند مورد از آن اشاره کنم، او فردی سختکوش بود و توجه به نماز اول وقت را در هیچ شرایطی از دست نمی‌داد.

نیره سادات بلوری ادامه داد: او فردی خانواده دوست بود هر چند که در اکثر مواقع در خانه حضور نداشت ولی از هر فرصتی برای جبران کمبودها استفاده می‌کرد؛ جمعه‌ها را که در منزل حضور داشت تمام وقت خود را صرف خانه و خانواده می‌کرد.

وی ادامه داد: همسرم بسیار به ادب و احترام توجه داشت به طوری که حتماً به بزرگترها احترام می‌گذاشت تا جایی که بارها به من می‌گفت پدر و مادر تو هیچ فرقی با پدرو مادر من ندارند و این را به عمل هم ثابت کرده بود.

همسر شهید بشیری با بیان اینکه او انسانی فعال بود و توکل بر خدا را در هیچ شرایطی ترک نمی‌کرد، اظهار داشت: شاید یکی از برگ‌های برنده او توکل زیاد در کنار تلاش و کوشش بود که این مهم در کار و ورزش هم نمود داشت به گونه‌ای که در ورزش رزمی کمربند مشکی داشت و در دفاع شخصی و شنا نیز سرآمد بود؛ ضمن آنکه در کار تخریب‌چی، یکی از بهترین‌ها در بین همکارانش بود.

وی در پاسخ به این سئوال که چگونه با شهید آشنا شدید و ملاک‌های شما برای ازدواج چه بود؟ افزود: شهید بشیری در بهمن ماه 82 به خواستگاری من که از طرف یکی از دوستان به او معرفی شده بودم؛ آمد و چون یکی از شروط ایشان در کنار ایمان و معیارهای اسلامی وصلت با خانواده سادات بود، امر ازدواج ما خیلی با سرعت مراحل خود را طی کرد و ما در 18 ربیع الاول سال 83 سر سفره عقد نشستیم.

بلوری در پاسخ به این سئوال که چطور شما را راضی کرد که به سوریه برود؟ گفت: راستش را بخواهید من بار اول راضی نبودم ولی با صحبت‌ها و دلایلش راضی‌ام کرد، او طی سه مرحله به سوریه اعزام شد و هر بارکه می‌رفت بعد از دو ماه دوباره به کشور بازمی‌گشت ولی همچنان بعد از اینکه به کشور می‌آمد به ماموریت‌های داخلی اعزام می‌شد و دفعه سوم که به منطقه اعزام شد به فیض شهادت نائل آمد؛ یعنی 22 آبان‌ماه امسال!

وی با بیان اینکه او همواره قبل از شهادتش از دوستان شهیدش یاد می‌کرد، افزود: وقتی که شهید زارع الوانی به فیض شهادت نائل آمد هر زمان که فرصت دست می‌داد سر مزارش می‌رفت؛ حتی 11 شب بر سر مزار شهید می‌رفت و ساعاتی را با او خلوت می‌کرد تا جایی که در بعد از شهادت او خیلی ساکت شده بود و دیگر با کسی صحبت نمی‌کرد؛ این موضوع را همکاران شهید گواهی می‌دهند، حتی بارها به خود او گفته بودند «با این وضعیت تو هم رفتنی هستی».

همسر شهیدبشیری اظهار داشت:‌ همسرم هر بار که اعزام می‌شد شبانه حرکت می‌کرد، بار آخر از «علیرضا» فرزندمان پرسید که آیا او را از خواب بیدار کند؟ پسرم تاکید کرد «بله» می‌خواهم بیدار باشم تا بدرقه‌ات کنم؛ ساعت سه و نیم صبح بود که با ما خداحافظی کرد و من همانند گذشته در دلم آشوب به پا بود؛ اما این بار بیشتر!

وی در پاسخ به اینکه آخرین تماس شهید با شما چند روز قبل از شهادتش بود؛ گفت: دو روز قبل از شهادتش که شب جمعه بود با من تماس گرفت و شنبه به شهادت رسید؛ هیچ وقت فکر نمی‌کردم که صبر نداشتن شهید را در زندگی داشته باشم، این صبوری شاید به دلیل حضور پررنگ خود او در زندگی ماست که بعد از شهادت برای من و فرزندم احساس می‌شود.

بلوری با بیان اینکه شهدا از ما می‌خواهند که پیرو ولایت فقیه باشیم تا آسیبی به مملکت نرسد، اظهار داشت: باید از این موضوع به عنوان بهترین سلاح در برابر دشمن استفاده کنیم ضمن اینکه رعایت حجاب و عفاف نیز سلاح دیگری است که باید بانوان به آن توجه داشته باشند.

انتهای پیام/