نهم دی‌ماه، همان روزی که رهبر معظم انقلاب آن را به تأسی از امام راحل در نام‌گذاری قیام مردمی 15 خرداد، آن را یوم‌الله نامیدند.

 پس از راهپیمایی‌های گسترده و خودجوش مردم ایران در شهرهای مختلف قبل از نه دی 88 در ابراز انزجار از اتفاقات روی‌داده در روز عاشورا، مردم  سراسر ایران اسلامی  در روز نهم دی‌ماه سال 1388 به میدان آمدند که هم به سران فتنه و حامیان خارجی و داخلی آن‌ها  و ساکتین فتنه بگویند که این ملت برای دفاع از اصل ولایت  مطلقه فقیه  باکسی عقد اخوت نبسته حتی اگر افرادی  زمانی در کنار امام (ره) بوده و یا روزی فرمانده جنگ ولی امروز درصف دشمنان هستند.

 آن‌ها در نهم دی‌ماه در حمایت از ولایت‌فقیه ، نظام و رهبری حماسه‌ای گران‌قدر را آفریدند و لازم است برای نسل‌های آینده ابعاد مختلف این روز بسیار مهم بازگو شود تا بدانند که روز نهم دی‌ماه چه روزی بود پس باید گفت نهم دی‌ماه یک هزار و سیصد و هشتادوهشت، جشن بلوغ فکری و شخصیتی نظام اسلامی بود.

9 دی زمستان بود ولی درخت انقلاب در آن سرمای زمستان گل داد. 9 دی در ایران بود ولی پایه‌های کاخ سفید در مکان و کاخ سبز معاویه در زمان را لرزاند.

9 دی مانور اعلام آمادگی یاران آخرالزمان مهدی (عج) بود.نه دی ندای هل من ناصر بلند نشد ولی فریاد لبیک یا حسین تا آسمان به گوش همه رسید.

نه دی شش‌ماهه، سه‌ساله، جوان، پیر، زن، مرد، ویلچری، شیمیایی و... آمده بودند تا اگر نیاز شد دوباره جانبازی کنند.نه دی عاشورا بود و ایران کربلا.نه دی، ثمره‌ی خون شهید آیت‌ها، مطهری‌ها، بهشتی‌ها، باکری‌ها، همت‌ها ،حیدری‌ها ، نظری‌ها، و... بود.

9 دی تاریخ نبود، بلکه خود تاریخ‌ساز بود.نه دی روز بخشش فریب‌خوردگان و روز غضب بر فتنه‌گران توسط امت بود.نه دی آموخت که نیازی نیست همیشه ولی در بین باشد، بلکه کافی است ولی در دل باشد.

ازاین‌روست که نهم دى در تاریخ انقلاب اسلامى روزى ماندگار و نشانى از پویایى این انقلاب خواهد بود. بزرگداشت این روزنه تنها بزرگداشت یک واقعه مهم و یک اتفاق بزرگ بلکه یادآورى و تکرار یک درس  بزرگ است. آن درس درسى است که حضرت روح‌الله، به ملت ایران آموخت و آن این بود که اگر ملتى درراه خدا بایستد و مجاهدت کند و با بصیرت به میدان بیاید، پشت همه ابرقدرت‌های عالم را به خاک خواهد رساند. ان شاء الله.

محمد فتحی می آبادی