نهم دیماه تجلی و نماد بصیرت امت اسلامی | پایگاه خبری تحلیلی ملایری ها

7. دى 1395 - 9:01 | کد مطلب: 21202

یادداشت/حجت الاسلام بصیر

روز نهم دیماه، صرفا یک روز عادی محسوب نمی‌شود، بلکه یوم اللهی است که هرگز از یاد امت انقلابی نهان نخواهد ماند و قابل کتمان در تمامی اعصار نیست

امام خامنه‌ای:در قضایای سال ۸۸ که دشمن تصور می‌کرد طراحی ده‌ساله‌ی او بر ضد جمهوری اسلامی به نتیجه رسیده است، ملت ایران باقدرت در صحنه حاضر شد و بر دهان مخالفان و معارضان بین‌المللی زد؛ چه برسد به مزدوران داخلی آنها که در مقابل عظمت ملت ایران به حساب نمی‌آیند.

روز نهم دیماه، صرفا یک روز عادی محسوب نمی‌شود، بلکه یوم اللهی است که هرگز از یاد امت انقلابی نهان نخواهد ماند و قابل کتمان در تمامی اعصار نیست؛ روز نهم دیماه تجلی و نمادی از بصیرت و پایبندی عهد و میثاق امت با مقام عظمای ولایت و یاد آور حماسه رستاخیز ملت غیور ایران اسلامی در برابر دسیسه و نقشه‌های شوم استکبار جهانی است.

فتنه در لغت به معنای كفر، گمراهی،آشوب،امتحان و آزمایش كردن و معانی دیگر آمده است. اما در اصطلاح به معنای اختلاف مردم در عقاید و آرائشان است. به طوری كه سبب ایجاد ناآرامی و تشویش در بین آنها، برای رسیدن به اهداف خاصی می شود. در شناخت جریان فتنه شاید هیچ کس و هیچ زمانى به اندازه امام على‏ علیه السلام و زمان آن حضرت، جریان فتنه و نفاق خود را عیان و آشکار نکرد. با نگاه اجمالى به نهج‏البلاغه، امیر المومنین على‏ علیه السلام فتنه و نفاق و منافقان اشاره دارد.

امیرالمومنین علی علیه السلام در خطبه 50 نهج البلاغه می فرمایند:

انما بدء وقوع الفتن اهواء تتبع و احکام تتبدع یخالف فیها کتاب الله و یتولی علیها رجال رجالا علی غیردین الله؛ منشاء فتنه‌ها پیروی از خواهش‌های نفسانی است و احکامی که بر خلاف شرع صادر گردد کتاب خدا با آن خواهش‌ها و حکم‌ها مخالف است گروهی (با دو انحراف یاد شده) بر گروه دیگر سلطه و ولایت پیدا می‌کنند که بر خلاف دین خداست. پس اگر باطل با حق مخلوط نمی‌شد. بر طالبان حق پوشیده نمی‌ماند و اگر حق از باطل جدا و خالص می‌گشت زبان دشمنان قطع می‌شد . اما قسمتی از حق و قسمتی از باطل را می‌گیرند و به هم می‌آمیزد.[1]

فتنه ماهیتی التقاطی دارد و نه خالص. یعنی ترکیب است از بخشی از حق و بخشی از باطل و عین ماهیت مخلوط آن، موجب گمراهی می‌شود باطل که وجود تبعی و وابسته دارد با حق در هم می‌آمیزد و خود را در لباس حق پنهان می کند و چون لباس حق می‌پوشد و با چهره از حق به جانب ظاهر می‌شود افراد را فریب می‌دهد و نظر برخی را به خود جلب می‌کند. گاه فتنه آنچنان با ماهیت و مقدس و حق به جانب به میدان می‌آید که برخورد با آن از عهده‌ی هر کسی ساخته نیست و می‌توان گفت فتنه مقدس که خطرناک ترین فتنه است.

در این خطبه امام علیه السلام علت فتنه‎ها را دو چیز می‌داند:

1 - تبعیت هوای نفس:

اولین عامل فتنه، تبعیت از هوای نفس یاشیطان درون است. این شیطان می کوشد تا به گوهر جان آدمی دستبرد زند و سرمایه های گرانبهایش را به نابودی کشد. او انسان را با آرزوهایش سرگرم می کند، تا از مقصد اصلی بازماند. او می خواهد یاد خدا را از صفحه دل و زندگی آدمی به کلی پاک کند.

2- بدعت گذاری در دین:

در تعریف بدعت گفته اند: «ادخال مالیس من الدین فی الدین.»; داخل کردن چیزی که از دین نیست، در دین.

هنگام بروز فتنه چه کنیم؟

امام علی علیه السلام می فرمایند: كن فی الفتنه كابن اللبون لا ظهر فیركب، ولاضرع فیحلب[2] در زمان فتنه و تبهكاری مانند بچه شتر باش كه نه پشت دارد بر آن سوار شوند(توانایی سواری دادن ندارد) و نه پستانی كه از آن شیر بدوشند. (بچه شتر در بین شتران زندگی می كند؛ ولی نه به كسی سواری می دهد؛ چون قدرت آن را ندارد و نه شیر می دهد چون پستانی ندارد.)

گوشه گیری یا هوشیاری؟

امام علی (علیه السلام) با تشبیه انسان مومن به بچه شتر نر در هنگام فتنه ها در صدد بیان این نكته است كه هر مومن هوشیار نیز باید در هنگامه فتنه در میان مردم باشد و زندگی عادی خود را بگذراند ولی نباید خود را وسیله فتنه گران قرار دهد و در جهت منافع آنان گام بردارد.

امام پیروان خود را به هوشیاری و زیركی فراخوانده و به همكاری نكردن با فتنه گران و تایید و تقویت ننمودن افكار و اهداف منحرف آنها فرموده است تا بدین وسیله فتنه تضعیف شود و از بین برود، چرا كه عدم حمایت از فتنه، باعث از بین رفتن فتنه می شود.

حال بیاییم خود قضاوت كنیم و بیندیشیم که تا چه حد در هنگام بروز فتنه ها سربلند بودیم و خداوند متعال و معصومین علیهم السلام را خشنود كردیم؟

تبلور نهم دیماه به عنوان نقطه عطفی برای این امت، حقیقتی است که فقط و فقط می‌توان در بیانات ارزشمند مقام عظما ولایت یافت؛ کسی که سکان‌دار کشتی انقلاب است و نهم دی ثمره سال‌ها صبر، بصیرت‌افزایی و ولایت اوست. آنچه در ادامه این متن آمده است گزیده‌ای از بیانات مقام معظم رهبری در مورد نهم دیماه است:

امام خامنه‌ای: فتنه‌گر و دشمن همیشه هست؛ امروز یک دشمن است، فردا یک دشمن دیگر است، پس‌فردا یک کس دیگر است، یک جور دیگر است. یک ملت وقتی بیدار بود، آگاه بود، عازم بود، ایمان خودش را حفظ کرد، زنده بود، رویش داشت، با همه‌ی این معارضه‌ها با آسانی - که روزبه‌روز آسانتر هم خواهد شد - ایستادگی میکند، دست و پنجه نرم میکند، بر همه‌ی این معارضه‌ها هم فائق می‌آید.[3]

معظم در ادامه می‌فرمایند: وقتی در داخل محیط فتنه، کسانی با زبانشان صریحاً اسلام و شعارهای نظام جمهوری اسلامی را نفی میکنند، با عملشان هم جمهوریت و یک انتخابات را زیر سؤال میبرند، وقتی این پدیده در جامعه ظاهر شد، انتظار از خواص این است که مرزشان را مشخص کنند، موضعشان را مشخص کنند. دوپهلو حرف زدن، کمک کردن به غبارآلودگی فضاست؛ این کمک به رفع فتنه نیست، این کمک به شفاف‌سازی نیست. شفاف‌سازی، دشمنِ دشمن است؛ مانع دشمن است. غبارآلودگی، کمک دشمن است. این، خودش شد یک شاخص. این یک شاخص است: کی به شفاف‌سازی کمک میکند و کی به غبارآلودگی کمک میکند. همه این را در نظر بگیرند، این را معیار قرار بدهند.[4]

ایشان فتنه را اینگونه معنا می‌کنند: فتنه معنایش این است که یک عده‌ای بیایند با ظاهرِ دوست و باطنِ دشمن وارد میدان شوند و فضا را غبارآلود کنند؛ در این فضای غبارآلود، دشمنِ صریح بتواند چهره‌ی خودش را پنهان کند، وارد میدان شود و ضربه بزند.[5]

امام خامنه‌ای فتنه را زنگ بیدار باش معرفی می‌کنند: باید حواسمان را جمع کنیم، بفهمیم که: «من نام لم ینم عنه»؛ اگر ما اینجا خواب برویم، جبهه‌ی دشمن، پشت سنگر خودش معلوم نیست خواب رفته باشد؛ او بیدار است، علیه ما توطئه خواهد کرد.

به نظر من، فتنه‌ی سال ۸۸ هم همین بود؛ برای ما یک زنگ بود، یک زنگ بیدارباش بود. بعد از آنی که در یک انتخاباتی، چهل میلیون شرکت میکنند و همه‌ی ما تا آخر شب، خوشحال، خرسند که پای صندوقهای رأی مردم جمع شدند و تا آخر شب رأی دادند - و البته هنوز عدد گفته نشده بود، همه هم لذت میبردند - ناگهان از یک گوشه‌ای، فتنه‌ای شروع میشود؛ ما را بیدار میکند؛ میگوید: به خواب نروید، غفلت نکنید، خطرهائی در مقابل شما وجود دارد و آن خطرها اینهاست. به نظر من، همه‌ی حوادث را اینجوری باید نگاه کرد.[6]

امام خامنه‌ای فرمودند:

در شرائط فتنه، کار دشوارتر است؛ تشخیص دشوارتر است. البته خدای متعال حجت را همیشه تمام می‌کند؛ هیچ وقت نمی‌گذارد مردم از خدای متعال طلبگار باشند و بگویند تو حجت را برای ما تمام نکردی، راهنما نفرستادی، ما از این جهت گمراه شدیم. در قرآن مکرر این معنا ذکر شده است. دست اشاره‌ی الهی همه جا قابل دیدن است؛ منتها چشم باز می‌خواهد. اگر چشم را باز نکردیم، هلال شب اول ماه را هم نخواهیم دید؛ اما هلال هست. باید چشم باز کنیم، باید نگاه کنیم، دقت کنیم، از همه ی امکاناتمان استفاده کنیم تا این حقیقت را که خدا در مقابل ما قرار داده است، ببینیم.

مهم این است که انسان این مجاهدت را بکند. این مجاهدت به نفع خود انسان است؛ خدای متعال هم در این مجاهدت به او کمک میکند. نوزده دیِ مردم قم در سال 56 از این قبیل بود، نهم دیِ امسالِ آحاد مردم کشور - که حقیقتاً این حرکت میلیونی فوق‌‌العاده ی مردم حرکت عظیمی بود - از همین قبیل است، و قضایای گوناگونی که ما در طول انقلاب از این چیزها کم نداشتیم. این مجاهدت، راه را به ما نشان می‌دهد.[7]

معظم له در مورد حضور علما و خواص در فتنه بیان می کنند:

یک مسئله‌ی بسیار مهم و استثنائی است؛ یکی از تمایزات نظام جمهوری اسلامی این است. مجموعه‌ی خبرگان، مجموعه‌ی علمای صاحب‌نام و صاحب شأن در بین مردم، و مورد اعتماد مردم در همه‌ی قضایا، بخصوص در قضیه‌ی بسیار مهم رهبری و انتخاب رهبری و قضایای مربوط به آن محسوب میشود. و همین حضور اثرگذار و حساس در بین مردم، آثار و برکات خودش را داشته است و دارد. حضور مردم در حوادث بزرگ و مهم و اعلان موضعی که میکنند - مثل راهپیمائی مهم بیست و دوم بهمن، که واقعاً یک پدیده‌ی عظیمی بود در تاریخ انقلاب در این شرائط و با این اوضاع و احوال؛ و قبل از آن، حضور مردم در خیابانها در سراسر کشور در نهم دی - بدون اینکه علما و راهنمایان معنوی مردم که مورد اعتماد آنها هستند، دلهای مردم را به حقائق این انقلاب متوجه کنند، میسر نمیشد. نقش علمای دین در هدایت مردم، منحصر نمیشود به هدایت در امور فرعی و مسائل شخصی و اینها. مهمتر از همه‌ی اینها، هدایت مردم است در مسئله‌ی عظیم اجتماعی و مسئله‌ی حکومت و مسئله‌ی نظام اسلامی و وظائفی که مترتب بر این هست در مقابله‌ی با حوادث جهانی. یقیناً اگر نقش علمای دین و راهنمایان روحانی حذف میشد و وجود نمیداشت، این انقلاب تحقق پیدا نمیکرد؛ این نظام به وجود نمی‌آمد و باقی نمیماند، با این همه مشکلات فراوانی که در سر راه این انقلاب به وجود آوردند. بنابراین علمای دین - که از جمله‌ی برترین آنها، مجموعه‌ی خبرگان هستند - تأثیر ماندگار و مستمری در حوادث جامعه و سرنوشت جامعه دارند؛ که خوب، آثارش را بحمداللَّه می‌بینیم.[8]

حضرت آیت الله خامنه‌ای نقش مردم را در فتنه اینگونه تبین می‌نمایند:

فتنه‌ی سال گذشته جلوه‌ای از توطئه‌ی دشمنان بود؛ فتنه بود. فتنه یعنی کسانی شعارهای حق را با محتوای صددرصد باطل مطرح کنند، بیاورند برای فریب دادن مردم. اما ناکام شدند. هدف از ایجاد فتنه، گمراه کردن مردم است. شما ملاحظه کنید؛ مردم ما در مقابله‌ی با فتنه، خودشان به پا خاستند. نهم دی در سرتاسر کشور مشت محکمی به دهان فتنه‌گران زد. این کار را خود مردم کردند. این حرکت - همان طوری که گویندگان و بزرگان و همه بارها گفته‌اند - یک حرکت خودجوش بود؛ این خیلی معنا دارد؛ این نشانه‌ی این است که این مردم بیدارند، هشیارند. دشمنان ما باید این پیام را بگیرند. آن کسانی که خیال میکنند میتوانند میان نظام و میان مردم جدائی بیندازند، ببینند و بفهمند که این نظام، نظام خود مردم است، مال مردم است. امتیاز نظام ما به این است که متعلق به مردم است. آن کسانی که با همه‌ی وجود نظام جمهوری اسلامی را و اسلام را و این پرچم برافراشته را در این کشور نگه داشته‌اند، در درجه‌ی اول خود مردمند؛ دشمنان ما این را بفهمند. سردمداران دولتهای مستکبر - و در رأس آنها آمریکا - علیه ملت ما حرف میزنند، توطئه میکنند، گاهی شعار میدهند، گاهی اظهارات مزوّرانه میکنند، گاهی صریحاً دشمنی میکنند، گاهی در لفافه میبرند؛ اینها همه برای این است که تحلیل درستی از مسائل ایران و شناخت درستی از ملت ایران ندارند. ملت ما ملت بیداری است، ملت هشیاری است.[9]

پی نوشت: