4. آذر 1395 - 13:42   |   کد مطلب: 20885
امسال هم گذشت، بلکه برای سال‌های بعد مسئولین محترم بهتر اوضاع را مدیریت کرده و به‌جای خدمت‌رسانی، صورت‌مسئله را پاک نکند! و

برای ورود به کربلا دو روز قبل از اربعین با به همراه داشتن مدارک موردنیاز، وارد مرز زمینی مهران شدم. البته این سفر بعد از بسته شدن مرز مهران اتفاق افتاد. نکات قابل‌تأملی دیدم که شاید طرح آن‌ها برای سال‌های آینده خالی از لطف نباشد:

۱. چنانکه گفته شد مرز مهران بسته‌شده بود. البته بعدازآنکه صدها هزار نفر در مرز مهران با روادید و بدون روادید سرگردان بودند. جالب آنکه قبلاً به این‌ها روادید داده‌شده بود و بدون اعلان قبلی مرز از طرف دولت عراق و البته به پیشنهاد مسئولین وزارت خارجه کشورمان صورت گرفته بود چنانکه آقای قشقایی مسئول کنسولی وزارت خارجه در گفتگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما نیز این حقیقت را ابراز کردند. به نظر می‌رسد وزارت خارجه چون قادر نبود صاحبان روادید را از کسانی که بدون روادید به آنجا آمده بودند، تفکیک کند صلاح در این دید که صورت‌مسئله را از اساس پاک‌کرده و مرز مهران را تا بعد از اربعین کند و برای اینکه به آن‌ها اعتراض نشود که چرا تعطیل کرده‌اید صلاح در این دید که به‌طرف عراقی توصیه کند تا مرز را ببندد.

۲. یکی از مواردی که در مهران دیده شد، متأسفانه برخورد بسیار خشن مسئولین نیروی انتظامی و استقرار نیروهای گارد ویژه در این مرز به‌هیچ‌وجه قابل‌اغماض نبود. گاهی با خودروهای مخصوص، گاه با موتورسیکلت‌های ویژه از جلو زائران اباعبدالله علیه‌السلام رژه می‌رفتند و به‌صورت پیوسته نیروهای پیاده‌نظام باطوم به دست که لباس فرم ویژه برخورد با اغتشاش‌گران را پوشیده بودند، بالباس‌های ویژه جلو زائران سرگردان امام حسین علیه‌السلام خودنمایی کرده و مکرر زائران را تهدید، ارعاب و با تشنه‌ای بعضاً شدید از نزدیک شدن به مرز بازمی‌داشتند!

۳. در این میان برخورد با زائران افغانستانی خیلی سخیف‌تر و همراه با توهین بیشتری انجام می‌شد. به‌عنوان‌مثال ساعت ۵/۸ صبح روز شنبه قبل از اربعین، تعداد زیادی از زائران به‌ویژه زائران شریف افغانستانی، در چادرهایی که به همین منظور تعبیه‌شده بود استراحت می‌کردند، تعداد زیادی از پیاده‌نظام‌های باطوم به دست گارد ویژه وارد چادرها شدند و آن‌ها را بیدار کرده و از چادرها بیرون می‌کردند (البته این بنده نیز به همراه جمع کثیری از زائران کشورمان، در بین آن‌ها حضور داشتیم). با بلندگو اعلام می‌کردند؛ ((زائران افغانی لطفاً پاشید، اینجا را خلوت کنید، به ما اجازه ندهید تا طور دیگری با شما برخورد کنیم)) و ... . انگارنه‌انگار که این‌ها زائر سالار شهیدان‌اند! راستی مگر همین زائران شیفته، همان افرادی نیستند که تیپ فاطمیون در سوریه را تشکیل داده و از کیان حضرت زینب و حریم اهل‌بیت علیهم‌السلام جانانه دفاع می‌کنند؟

۴. سخن زائران محترم (با ویزا و بدون ویزا) با مسئولان محترم این بود که؛ اگر بنابراین است که هیچ زائری بدون گذرنامه و ویزا وارد خاک عراق نشود، پس چرا ۴۸ ساعت مرز را کاملاً آزاد گذاشتید تا مردم حتی بدون کارت ملی! نیز وارد عراق شوند؟ اگر این خلاف قانون است پس همیشه نباید انجام شود و اگر خلاف قانون نیست و یا بناست برخلاف قانون و به‌حکم ولایت، بدون مدارک قانونی عبور کنند، پس چرا بعد از ۴۸ ساعت مرز را بستید؟ بسیاری از افرادی که در مرز حضور داشتند در زمره کسانی قرار دارند که این سفر اولین و آخرین سفر آن‌هاست؟ راستی چه کسی باید جوابگو باشد؟

۵. آن دسته از مسئولینی که برگزاری موکب‌ها و ایستگاه‌های صلواتی را به عهده داشتند نیز، به‌درستی عمل نمی‌کردند! به‌عنوان‌مثال نماز که باید مظهر و تجلی این‌گونه مراسم باشد، به آن توجهی نمی‌شد. به‌طوری‌که مسجد مرز مهران نیز به انبار سایر موکب‌ها تبدیل‌شده بود و مکانی برای نماز جماعت نیز وجود نداشت! در داخل موکب‌ها هم بسیاری از خدمتگزاران، به بهانه انبار آذوقه بودن! موکب اجازه اقامه نماز جماعت نمی‌دادند! بعد از بررسی‌ها باید یا در گوشه‌ای از صحرای سرد و بدون امکانات نماز می‌خواندیم و یا با التماس به برخی از صاحبان مواظب (البته آن‌ها به‌صورت فرادا) اقامه نماز می‌کردیم!

 

۶. سخن پایانی آنکه؛ آیا نباید مسئولین فرهنگی-اجرائی کشور برای این رویداد عظیم و بی‌نظیر بیشتر رسیدگی کنند؟ آیا به‌راستی وظیفه‌ی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فقط برگزاری کنسرت‌ها و جشن‌های احیاناً خلاف شرع است؟ راستی چرا مسئولین اجرایی در این مرز بسیار مهم حضور پیدا نمی‌کنند و از نزدیک موقعیت را بررسی نمی‌کنند؟ چرا وزیر بهداشت به آن توالت‌های صحرایی و غیربهداشتی سری نمی‌زند و آن‌همه سوء بهداشت را پیگیری و اصلاح نمی‌کند؟ آیا وزارت کشور در این خصوص فقط وظیفه دارد که به صداوسیما بخشنامه کند و درخواست کند مردم را از تشویق و حضور در این راهپیمایی عظیم خودداری کند؟ اگر آستان قدس رضوی و برخی از مراکز دلسوز مسئولیت تغذیه و تأمین بسیاری از این موکب‌ها را به عهده نمی‌گرفتند، چه بر سر زائران می‌آمد و چه کسی می‌توانست جوابگو باشد؟ امسال هم گذشت، بلکه برای سال‌های بعد مسئولین محترم بهتر اوضاع را مدیریت کرده و به‌جای خدمت‌رسانی، صورت‌مسئله را پاک نکند! و الحمدالله رب‌العالمین

حجت‌الاسلام دکتر احسان ترکاشوند. دانش‌آموخته مؤسسه امام خمینی و عضو هیئت‌علمی دانشگاه ملایر

دیدگاه شما

آخرین اخبار