همگان به یاد داریم مناظرات انتخاباتی 92 را، بازی‌ها و تزویرها را، سخنان ضدونقیض را، و اتفاقاتی گه زشت و گاه زیبا را؛ هر چه بود گذشت.

اما این پرسش به یاد همه ما ماند که "آیا کابینه شما هم اتوبوسی است؟" و پرسش‌ها جالب کاندیداها را؛ که تمامی به مذمت این امر سخن گفتند و مدیریت خود را بر پایه استفاده از تمامی توان نخبگان قلمداد کردند.

گذشت و اما در عمل آنچه دیده شد خلاف قول و قراری بود که با ملت بسته‌شده بود، خُلف وعده رخ داد و گذشت.  و گذشت تا اینکه بعضی از این نخبگان و این مدیران درجه‌یک و لایق هرچند با حمایت‌های همه‌جانبه مجلس شورای اسلامی بعضاً، حتی طاقت تحمل مسئولیت یک دوره‌ای را نداشتند و بار این مسئولیت را به زمین نهادند و میدان را خالی نمودند:

آسمان بار امانت نتوانست کشید

قرعه کار به نام من دیوانه زدند

و شاید حقیقت داشت سخنان حجت‌الاسلام روحانی رئیس‌جمهور منتخب مردم، در آن نشست خبری کذا با اصحاب رسانه؛ خبرنگاری چنین پرسش نمود که شیوه شما در مورد وزرا اتوبوسی و  استفاده از وزرای سابق در دولت جدید چه طور است؟!

با کنایه خاصی گفتند " بالاخره بعضی‌ها با اتوبوس آمدند و آن‌هم بدون بلیط". نمی‌دانم به یادتان هست هنوز آقای روحانی یا نه، اما گذشت و به یادمان ماند، تا اینکه کابینه دولت و وزرایتان با یک بلیط واحد و یکسان به مناصب خود گماشته شدند؛ بلیطی که صادرکننده آن خوب می‌دانست چه کسی را، کجا بنشاند؛ افرادی از کارگزاران و اعتدال و توسعه و اصلاح‌طلبان، افرادی با توصیه‌های به‌ظاهر خیرخواهانه، افرادی با حمایت‌های فلان بن فلان؛ گذشت و گذشت.

گذشت خوشحالی بیت کذا؛

گذشت شادمانی حزب فلان؛

جشن و سرور از کابینه نخبه و کارآمد و لایق!!!

اما هر چه گذشت تاریک بود برای مردمان این سرزمین...

راستی آقای روحانی شما که با نهج‌البلاغه بیگانه نیستید، خطبه 146 را می‌گویم آنجا که امام جایگاه رهبران و زمامداران حکومت در جامعه را همانند رشته تسبیح برای دانه‌های آن می‌داند که بهره‌گیری از دانه‌ها بدون آن، ممکن نیست "مَکَانُ القَیِّم بِالأَمر مکانُ النِّظام من الخرز یَجْمَعُهُ وَ یَضُمُّهُ فَأِنْ انْقَطَعَ النِّظامُ تَفَرَّقَ الخَرَزُ وَ ذَهَبَ، ثُمَّ لَمْ یَجْتَمع بِحَذا فیرِه اَبَداً"،چه کردید برای اهتمام انتساب مدیران کارآمد و لایق، برای رسیدن به اهداف عالیه و آرامش و آسایش مردمان سرزمینم.