مجید دیبافر- علی یزدی: بر هیچ کس پوشیده نیست که بخش اعظم  اقتصاد ما بر پایه درآمد نفتی استوار است و همگان میدانیم هرقدر استفاده از منابع نفتی محدود و محدودتر شود و بخش تولیدی و صنعتی فعال تر شوند  چرخ اقتصاد ما راحت تر روبه جلو می چرخد. رفع کردن موانع تولید و تجارت داخلی ، اقتصاد تولید کننده و توانمند ، بومی سازی ساختار اقتصادی ، کاهش وابستگی های خارجی ، تبدیل تهدیدات و فشار اقتصادی به فرصت ها و اشتغال زایی ، صادر کننده فناوری های جدید همه و همه در یک کلمه خلاصه می شود و آن  اقتصاد مقاومتی ((resistive economy است. هرچه قدر در حرفه ای تر و بابرنامه  برای تحقق اقتصاد مقاومتی تلاش کنیم دیگر واژه تحریم برایمان بی معنی خواهد شد و می  توانیم الگوی اقتصادی مناسبی برای کشورهای  آزاده و ظلم ستیز باشیم.اما واردات یکی از راه های نفوذ دشمن به کشور در دوران پسا تحریم است که با هوشیاری و بیداری مسئولین می تواند پیامدهای مثبتی را برای کشور فراهم کند.

واردات می تواند سرنوشت یک ملت را تغییر دهد.از یک طرف می تواند موجب رشد و پویای اقتصاد کشور شود و زمینه توسعه و سازندگی هرچه بیشتر را فراهم کند  و از طرفی موجبات وابستگی وبیمارشدن بدنه اقتصادی کشور را مهیا نماید .اما سوال اینجاست:  برای کشوری که می خواهد به عنوان یک الگو در بین کشورهای اسلامی همواره مطرح باشد چه شیوه ای پسندیده است ؟؟؟ سوال اساسی دیگر اینجاست که چند درصد از این کالاها می تواند به پویایی صنعت های مادر ، توسعه کشاورزی مدرن ،خوداتکایی تولید ملی کشور کمک کند؟؟؟ در جنگ اقتصادی که علیه مردم ما  راه انداختند آیا با ورود کالاهای مصرفی میتوانیم اقتصاد کشور را در مقابل تحریم هایی که هر وقت بخواهند اعمال کنند واکسینه کنیم ؟؟؟

به گفته کرباسیان رییس کل گمرک ، در نیمه نخست سال 19 هزار و698 تن کالا به ارزش 37میلیون و 270هزار دلار از امریکا وارد ایران شد.

از آنجایی که کشور ما کشوری در حال توسعه می باشد لذا برای رشدو توسعه  اقتصادی پایدار نیازمند واردات در بخش تکنولوژی هستیم . ورود کالاهای مصرفی کشور را وابسته تر و در مقابل تحریم های اقتصادی آسیب پذید تر می سازد ولی با ورود تکنولوژی در صنعت و تولیدات ملی ودر کنارآن  R&D

(RESEARCH & DEVELOPMENT)  می تواند سهم صنعت را از تولید ناخالص داخلی بالاتر ببرد و نتیجه آن می تواند رشد اقتصادی کشور باشد .اثرات سر ریز کردن دانش و تکنولوژی توسعه یافته ، در بخش تحقیق و توسعه می تواند گشایش های تجارت خارجی  را ایجاد کند و تاثیر چشمگیری بر رشد اقتصاد بگذارد. در واقع با واردات تکنولوژی میتوانیم خود، صادر کننده باشیم ، اشتغال زایی را برای جوانان فراهم کنیم و در مقابل فشارهای اقتصادی مقاوم تر باشیم . در شرایط حساس کنونی که زمینه واردات بیشتر فراهم شده است باید شیوه ای اتخاذ گردد که زمینه وابستگی کشور به کالاهای خارجی کمتر شود،  تولیدات ملی را رونق بخشد ، اشتغال زایی را بیش از پیش افزایش دهد و موجبات شکوفایی اقتصادی و شاغل شدن جوانان را مهیا سازد.