استقلال که برای بازی اول با سیاه جامگان 6 یار اصلی اش را نداشت، شروعی خوب برابر تیم مشهدی سیاه جامگان داشت. مظلومی و شاگردانش از همان ابتدای بازی در نیمه اول توانستند ریتم حملات بازی را در اختیار داشته باشند. خطیبی که به سبک مربی های دهه 60 برای کرار یارگیر مستقیم گذاشته بود، خط هافبکش را از بازی خارج کرده بود و این به تیم استقلال مجال می داد تا ریتم بازی را با بازیکنان دونده ای چون ابراهیمی، کریمی، انصاری و شهباززاده در اختیار داشته باشد. آنها با استفاده از همین تاکتیک بود که توانستند یک بار با سانتر برهانی و هد زیبای شهباززاده گل بزنند و چندبار هم با انصاری، شهباززاده، کریمی و کرار، موقعیت از دست داد. 
استقلال با همان یک گل، نیمه اول را تمام کرد و دو تیم به رختکن رفتند. در نیمه دوم هم این استقلال بود که ریتم بازی را در اختیار داشت. تا اینکه تیزرو دفاع سیاه جامگان توپی را از روی خط دروازه شان در آورد. با این اتفاق و دو تعویض سریع از خطیبی روند بازی عوض شد. خطیبی که متوجه شد نیازی به یارگیر گذاشتن برای کرار ندارد. تعویض او خیلی سریع جواب داد و نقی زاده خیلی سریع گل مساوی را برای مشهدی ها زد. بعد از این ریتم بازی عوض شد. سیاه جامگان بیشتر حمله می کرد و باعث شد تا مظلومی برزای را برای تیمش به میدان بفرستد. 
برزای که به خاطر استقلال و با مخالفت سوبله چوبله استقلالی ها نتوانست به ختافه و لالیگای اسپانیا برود، 2 دقیقه بعد از آمدن به زمین توانست برای تیمش پاس گل بدهد و شهباززاده دومین گل تیمش را هم زد. 
مظلومی که در بازگشت به لیگ حسابی هیجانی بود، در این بازی 3 یار جوان را به زمین فرستاد. برزای، اسماعیلی و رمضانی سه تعویض او برای این بازی بودند. در طرف مقابل هم سینگ، نقی زاده و زامهران سه تعویض خطیبی بودند.

بازی تا دقیقه آخر هیجان داشت، هیجانی کشنده اما در نهایت استقلال با درخشش رحمتی در وقت های اضافه دروازه اش را بسته نگه داشت و لیگ را با سه امتیاز شیرین آغاز کرد. تیم جوان شده استقلال در فاز هجومی با همه کمبودهایی که داشت، خوب پیش رفت و توانست برنده باشد اگرچه در فاز دفاعی نشان داد هنوز ساده گل می خورد.
اینکه دو تیم استقلال و سیاه جامگان توانستند این قدر روان و پرانرژی بازی کنند را خیلی خوش بینانه می توان در این دید که با برنامه ریزی علمی و روی متدهای نوین تمرین کرده اند و البته در نگاه بدبینانه می توان به این فکر کرد که بدنسازی مناسب نداشتند و بدن های شان خسته نبوده که این قدر راحت بازیکنان استارت های 40 یا 50 متری می زدند. 

فرهاد عشوندی - خبرگزاری خبرآنلاین