البته می دانستم که 62 سال پیش معلمان ایرانی دارای سندیکا، روزنامه مستقل و عضو سندیکای بین المللی جهان بوده اند، اما برای اولین بار بود که اساسنامه کانون صنفی معلمان ایران را مطالعه می‌کردم.

وقتی در تعریف کانون صنفی معلمان نوشته بود: کانون صنفی معلمان ایرانی انجمنی است صنفی، علمی (صنفی ، تخصصی) غیر سیاسی خوشحال شدم که اساسنامه غیر سیاسی بودن کانون را اعلام نموده است ، اما وقتی برخی نوشته‌های فعالان صنفی را مطالعه نمودم با کمال تاسف دیدم بر خلاف اساسنامه کانون صنفی معلمان ایران برخی از اعضا فعال و شناخته شده کانون در امور سیاسیی دخالت کرده و از مسیر فعالیت‌های صنفی خارج شده اند.

پر واضح است که اگر کانون صنفی معلمان رنگ و لعاب سیاسی به خود بگیرد و ردای معلمی به سیاست بازی آلوده گردد، نمی‌تواند به اهدافی که در اساسنامه ذکر شده دست یابد و بیش از پیش به انزوا خواهدرفت.

جای بسی تعجب است که عده ای از فعالان صنفی از کاندیدای ریاست جمهوری سال 88 حمایت کردند که  در اوج اعتصابات معلمان ریاست مجلس را به عهده داشت و برخورد غیر مطقی ایشان در را مورد مشکلات معلمان شاهد بودیم که حتی حاضر به شنیدن صدای معلمان هم نشد.

البته اینگونه افراد در زندگی شخصی خود آزادند امم وقتی تبدیل به فردی شناخته شده صنفی شدند باید از اظهار نظرهای سیاسی خودداری کنند تا نظر ایشان به حساب فرهنگیان ایران گذاشته نشود.

بی سر و سامانی آموزش و پرورش و مشکلات معیشتی معلمان را در هر دولتی می‌توان پیگیری نمود اما اگر بر پیشانی ما مهر جناح بندی‌های سیاسی خورده باشد سخنی از جنس سخنان آقای زاهدی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات را خواهیم شنید که به فعالان صنفی گفته بود شما به دولت تدبیر و امید رای داده‌اید و ... و به نوعی برخی مسئولان بی مسئولیت بازی‌های سیاسی را بهانه‌ای برای فرار از وظایف خویش قرار می‌دهند.

معلمان ایرانی همه جناح‌ها را تجربه کرده و می‌دانند در هیچ دوره‌ای آموزش و پرورش اولویت نبوده است . پس امروز بیش از هر زمان دیگر وجود یک انجمن صنفی کاملا غیر سیاسی احساس می‌شود و آنان که سعی در سیاسی کردن کانون‌های صنفی دارند و سیاست را از توسعه اجتماعی و فرهنگی و تربیت نیروی انسانی کارآمد و متخصص و متعهر ارجح می‌دانند و مشکلات معیشتی معلمان را غم نان و اشکم می‌نامند خود بزرگترین مشکل بر سر راه آموزش و پرورش می باشند.

آیا معلمی که تن رنجور و روح خسته خود را از مشاغل غیر مرتبط به کلاس درس می‌آورد می‌تواند مقش موثری در تولید علم و توسعه کشورمان داشته باشد.

همچنین از همه دستگاه‌های دولتی و سیاسی و امنیتی خواهش می‌کنیم بازی‌های سیاسی خود را به زمین خاکی و پر از چاله چوله آموزش و پرورش نیاورند و بگذارند تا آموزش و پرورش رسالت خطیر خود که در نامش آشکاراست بپردازد.

شما که حتی شهامت دفاع از اوضاع نابسامان آموزش و پرورش را هم ندارید آنرا میدانی برای رسیدن به مطالع سیاسی خود قرار ندهید . وقتی نمی‌توانید باری از دوش  لو بردارید حداقل باری بر دوشش نگذارید.

تو که نوشم نه‌ای نیشم چرایی                نمک پاش دل ریشم چرایی

مسئولان عزیز و فعالان محترم کانون معلمان تو را به خدا آموزش و پرورش و کانون‌های صنفی معلمان را به بازی‌های سیاسی آلوده نکنید.

داود مهدیان از معلمان ملایری