اقتصاد لیرالیسم و سرمایه داری از بدو تولدش تا به امروز با کلید وا‍‍ژه ی "تولید ماشینی و صنعتی" همراه بوده است.به این صورت که بعد از تحولات علمی غرب در زمینه های علوم طبیعی و ابزارآلات تولید و... دستگاه های تولید صنعتی و ابزارآلات ماشینی کار کارگر و تولید دستی را محدود کرد و خود عهده دار تولید در این جوامع شد.

طبق نظریات اقتصادی شهید مطهری یکی از ویژگیهای تولید ماشینی مقدار تولید انبوه آن به نسبت تولید دستی است و به خاطر این ویژگی برای ادامه حیات خود دو نیازمندی اساسی دارد.

1-تامین مواد اولیه مورد نیاز برای تولید انبوه توسط ماشین

2-بازار فروش محصولات انبوه تولید شده

 الف) مواد اولیه:

از همان زمان های شکل‌گیری اقتصاد ماشینی تا به امروز مواد اولیه ی تولید در دست کشور های صاحب ماشین نبوده است و آنها باید از هر طریقی که امکان داشت (و هر طریقی که امروزه  امکان دارد) مواد اولیه را از دیگر کشور ها تامین می کردند.برای مثال در دورانی که کشور هند مستعمره انگلستان بود، سربازان انگلیسی دست هزاران نفر پارچه باف هندویی را بریدند تا اینکه آنها قادر به دوختن و تولید نباشند و پارچه  موجود در هندوستان به انگلستان فرستاده می شد تا جوابگوی مواد اولیه مورد نیاز برای دستگاه های خیاطی آنها باشد و صنعت نساجی هندوستان به کلی نابود شد.

امروزه مهم ترین مواد اولیه برای دستگاه ها و ماشین آلات نفت خام می باشد. نفت خامی که در کشور های به اصطلاح جهان سوم قرار دارد و ماشین آلات و ابزار های تولید صنعتی در دست کشور های به اصطلاح توسعه یافته. پس امروزه نیازمندی اول تولید ماشینی از طریق خرید مواد اولیه و نفت از کشور های جهان سوم می باشد.

ب) بازار فروش:

اما مشکل دوم که ایجاد بازار خرید برای کالاهای انبوه تولید شده توسط ماشین است، باز هم توسط همان کشور های عقب مانده و جهان سوم قابل حل می باشد چرا که آنها مواد اولیه و نفت خود را فروخته اند و پول لازم برای خرید محصولات از دیگر کشورها را دارند و گزینه ای بهتر از اینها وجود ندارد.

پس همانطور که بیان شد نظام اقتصادی لیبرالیسم و تولید ماشینی نمی تواند مستقل باشد چرا که مستقل بودن به نفعش نیست و در زمینه ی تامین مواد اولیه ی مورد نیاز و فروش محصولات خود کاملا وابسته به دیگر کشورهاست.و به خاطر این امر، شعار تجارت جهانی و اقتصاد آزاد را در روابط بین الملل به راه انداخته است. کشور هایی مثل آلمان و فرانسه برای توسعه ی خود به این نتیجه رسیدند که تا زمانی که کشور آنها بازار مصرف کالاهای خارجی آمریکایی و انگلیسی باشد توسعه ای در کار نیست و به این خاطر چندین سال از مصرف این کالاها خودداری نمودند تا اینکه خودشان به عنوان یکی از تولیدکنندگان، توان صادرات به دیگر کشورها را پیدا کردند و آن موقع خود طرفدار اقتصاد آزاد جهانی برای فروش محصولات خود و تامین مواد اولیه شدند.با این وجود آیا شایسته است که ما در مصرف کالاهای روزانه ی خود توجهی به اینکه کالا تولیدشده در داخل باشد یا نه ، نداشته باشیم؟

آیه نفی سبیل:

 اسلام به ما می گوید که خداوند هیچ راهی را اعم از سیاسی ، اقتصادی یا هر راه دیگرکه باعث سلطه بر مومنان شود، قرار نداده است،یعنی اینکه ما نباید چنین کاری را انجام دهیم.به حمد الله در زمینه ی مسایل سیاسی با تشکیل حکومت اسلامی و نظام ولایت فقیه، وابستگی و سلطه طاغوتیان در زمینه ی سیاسی از ما برداشته شد اما هنوز سلطه ی اقتصادی بر دوش ما سنگینی می کند.سلطه اقتصادی که اگر حل شود نه تنها به وسیله ی استفاده از مواد اولیه ی موجود در کشور می توان مشکلات داخلی را حل کرد و خود صادرکننده ی مواد تولیدی شد بلکه نظام سرمایه داری را نیز که به این مواد اولیه وابسته است می توان از پای درآورد.

جایگاه استقلال در اقتصاد مقاومتی:

مقدمه اول: اقتصاد مقاومتی کاملا برگرفته از مطالب اسلامی است و در غیر این الگو جای نمی گیرد (الگوهای سرمایه داری و نهادگرا و ...) و با مباحثی مثل رزیلینس اکونومی (resilience economy) و... متفاوت است، به تعبیری همان اقتصاد اسلامی است.

مقدمه دوم: اقتصاد در اسلام و طبعا در جمهوری اسلامی نقش وسیله ای دارد و هدف نیست.

نتیجه گیری: اقتصاد مقاومتی به عنوان نسخه ی امروزی و بازتاب مکتب اقتصادی اسلام درآینه ی زمان و مکان امروز جمهوری اسلامی ایران، سعی دارد به عنوان یک وسیله، اسلام و جمهوری اسلامی را به اهداف عالی خود که جز از طریق قطع دست سلطه و زور امکانپذیر نیست، نزدیک و نزدیکتر نماید.ان شاء الله.

وظیفه ما

وظیفه ی همه ی ما در زمینه ی اقدام و عمل اقتصاد مقاومتی اولا مصرف کالاهای داخلی درعوض کالاهای خارجی است که تنها این وابستگی را درمان نمی کند بلکه با ایجاد اشتغال مشکلات جوانانمان را نیز حل می نماید. ثانیا با توجه به بیانات مقام معظم رهبری در زمینه ی تقویت تولید داخل و احیاء آن دریغ نورزیم و سرمایه های خود را در این مسیر به مصرف برسانیم.

** محمد جمور /عضو انجمن مدرسان اقتصاد مقاومتی

انتهای پیام/