به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «ملایری‌ها»؛ ابراهیم جلیلی در گفت و گو با ایرنا اظهار کرد: تنوع و تعدد تولیدات مُروار شامل انواع سبد، ظروف با کاربرد بسته‌بندی سوغات، محصولات خوراکی و حتی مبلمان بافته شده از مُروار است که ارزش افزوده بالایی دارد.

وی افزود: مُرواربافی یکی از رشته‌های مهم صنایع‌دستی این شهرستان است و سابقه تولید و کشت مُروار به صدها سال قبل و به نوعی به زمان کشت انگور در ملایر برمی‌گردد و کاربرد مهمی در حوزه کشاورزی و لوازم خانگی دارد که از آن برای کارهای دامداری، ابزار کشاورزی، ظروف خانگی و نگهداری محصولات باغی استفاده می‌شود.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ملایر ادامه داد: هنر مُرواربافی به دلیل قابلیت‌های متعددی همچون مواد اولیه ارزان، در دسترس بودن نیروی متخصص، پیشکسوت و جوان، پیشینه طولانی، بازار فروش مناسب و ارزش افزوده بالا، پس از هنرصنعت مبلمان منبت، بیشترین اشتغال را در حوزه صنایع دستی به خود اختصاص داده است.

داویجان؛ روستای ملی مُرواربافی

جلیلی بیان کرد: با حمایت مسئولان به ویژه اداره کل میراث فرهنگی استان همدان، فرمانداری ملایر و نمایندگان مجلس، یکم آذر سال ۱۴۰۰ روستای «داویجان» عنوان روستای ملی مُرواربافی را از شورای راهبردی انتخاب شهرها و روستاهای ملی وزارت میراث فرهنگی کسب کرد.

وی صنعتگران فعال در این رشته را حدود هزار نفر عنوان کرد و گفت: از این تعداد ۶۰۰ نفر در روستای داویجان به این هنرصنعت فعالند و ۲۰ کارگاه بزرگ و ۱۲۰ کارگاه کوچک در این حوزه وجود دارد و مابقی به صورت مشاغل خانگی مشغول بافت مُروار هستند.

تولید سالانه هفت میلیون قطعه مُرواربافی در ملایر

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ملایر همچنین آموزش و یادگیری ساده، کشت و تولید بهترین نوع مواداولیه در ملایر، عدم وابستگی به مواداولیه، بازار فروش خوب و تنوع تولیدات را از جمله مزایای این هنر عنوان کرد که از افراد چهار و پنج ساله تا پیرمرد ۸۰ ساله در این رشته فعالیت می‌کنند و این هنر با زندگی مردم ملایر عجین شده است.

جلیلی با بیان اینکه پس از ثبت ملی هنر مُرواربافی، اقدامات لازم برای جهانی شدن آن نیز در دستور کار قرار دارد، ابراز امیدواری کرد: با توجه به ظرفیت‌های بالایی که در این شهرستان وجود دارد، هنر مُرواربافی نیز همپای صنعت مبل و منبت رشد و توسعه یابد و شاهد ثبت جهانی آن باشیم.

فعالیت ۲ هزار هنرمند در رشته مُرواربافی

وی تکمیل زنجیره‌های تولید، ارتقای کیفیت محصولات، کاهش هزینه‌های تولید، حمایت از صنعتگران صنایع دستی، پرداخت تسهیلات ارزان قیمت و سرمایه در گردش، افزایش تعداد بیمه‌شدگان، کارآفرینی و ایجاد اشتغال، افزایش رقابت‌پذیری در فروش و صادرات، راه‌اندازی کارگاه‌های تولیدی، ایجاد نمایشگاه‌های متعدد و معرفی هرچه بیشتر این هنر را از جمله برنامه‌های هدفمند برای ثبت جهانی این هنرصنعت برشمرد.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ملایر ادامه داد: مُرواربافی علاوه بر داخل کشور، بازار صادراتی خوبی دارد و در حال حاضر تولیدات این صنعت به کشورهای آذربایجان، گرجستان، ترکیه، کشورهای حاشیه خلیج فارس، عراق و ارمنستان صادر می‌شود.

جلیلی در عین حال بیمه فعالان هنر مُرواربافی و کمبود نیروی کار متبحّر را از جمله مشکلات این هنرصنعت عنوان و بیان کرد: در حال حاضر یکی از باکیفیت‌ترین مُروارهای کشور در ملایر کشت می‌شود و این گیاه ارزش افزوده پنج برابری ایجاد می‌کند و کم آب‌بر و پس از کاشت بین ۱۵ تا ۲۰ سال قابل برداشت است.

وی با اشاره به مرغوبیت و انعطاف بالای مروارهای کشت شده در ملایر، تاکید کرد: با توجه به اینکه این بخشی از مُروارها به صورت مواد اولیه و خام به خارج از این شهرستان ارسال می‌شود، امیدواریم با گسترش کارگاه‌ها، مساعدت‌های لازم و پرداخت تسهیلات، شرایطی فراهم شود تا از فروش مروارهای خام جلوگیری و با تبدیل آن به محصول نهایی، این ارزش افزوده در ملایر بماند.