به گزارش ملایری ها به نقل از ابتکار؛در روزی به یاد ماندنی که منطق و دیپلماسی بر چالش و تخاصم پیشی گرفت، نفت که در سراشیبی 4٠ دلاری، ناامیدی را در کشورهای تولید کننده نفت و بویژه ایران حکمفرما ساخته بود، مسیر افزایشی را در پیش گرفت. در همان زمان، روزنامه ابتکار در مقاله مورخ ١٣ آذر ماه خود به قلم نگارنده، قیمت 6٠ دلار را برای هر بشکه نفت پیش بینی کرد. امروز که در شانزدهم آبان ٩6 به سر می بریم، قیمت نفت از مرز 64 دلار ، بله 64 دلار، در هر بشکه گذشته است.



پایبندی ٩5 درصدی اعضای اوپک و غیر اوپک به سهمیه های کاهش تولید در اجلاس ١٧١، علاقمندی کشورهای تولید کننده نفت به تداوم کاهش تولید و باقی ماندن سهمیه ها در سطح توافق اجلاس یاد شده، کاهش حجم ذخایر نفت خام و فراورده های ایالات متحده و نیز کاهش دکل های فعال حفاری این کشور از جمله دلایل افزایش قیمت نفت در مقطع فعلی عنوان شده است.



در این میان شوکی در دنیای سیاست پدید آمد که تاثیر خود را در آینده قیمت نفت خواهد نهاد؛ و آن تحکیم پایه های قدرت توسط شاهزاده جوان سعودی و دستگیری و بازداشت قدرتمندان سیاسی، نظامی و اقتصادی کشور عربستان است. شاهزاده جوان که رویاهای پرشوری در سر دارد، بی صبرانه همه موانع و مخالفت ها را از پیش رو برمی دارد. کودتای نرم محمد بن سلمان که از آن تنها به فاز نخست سرکوبگری یاد می شود، تاثیرات آینده خود را بر بازار نفت آشکار خواهد ساخت.



تنش در روابط ایران و عربستان از دیگر دلایلی عنوان شده است که می تواند بازار نفت را با محدودیت عرضه رو به رو کند. مجموعه این زمینه ها موجب شده است که تحلیل گران ارشد بازار جهانی نفت، قیمت ٧٠ دلار را برای نفت برنت تا قبل از پایان سال جاری میلادی پیش بینی کنند.

این موضوع تا آنجا جدی است که بلومبرگ در تازه ترین گزارش خود در نوشت: با توجه به نوسان قیمت نفت در هفته های اخیر، این بار اشتهای اوپکی ها بالا رفته و قیمت نفت 70 دلار را در هر بشکه در نشست پیش روی خود عادلانه خواهند دانست.



مسئله نگران کننده در این میان، وجود پاره ای دلایل سیاسی برای افزایش قیمت نفت است. دلایلی که یک سوی آن در تبلیغات رسانه ای غرب و کشورهای حاشیه خلیج فارس ایران را نشانه گرفته است. درگیریها در یمن و شلیک موشک از سوی حوثی ها به فرودگاهی در ریاض، موضوعی است که این رسانه ها سعی در چسباندن آن به ایران و بهره برداری ناشیانه از آن را دارند. در این فضا، اگر خردمندی و بردباری در دو سوی ماجرا و بویژه ایران حاکم نباشد، وقوع هر حادثه ای دور از انتظار نخواهد بود.



نکته قابل تامل دیگر، درآمد سرشاری است که افزون بر قیمت 5٠ دلاری پیش بینی شده در بودجه ٩٧، نصیب کشور می شود. مردمی که تجربه نفت ١4٧ دلاری را در اوایل سال ٨٧ در خاطر خود دارند اما تاثیر آن را در اقتصاد، صنعت و حتی زندگی روزمره خود ندیدند، شاید حق داشته باشند که افزایش این گونه قیمتها شادمانی چندانی در چهره شان ایجاد نکند. فرزندان بیکارند و پدرانِ بازنشسته کم حقوق. مردم امیدوارند و انتظار دارند که دولت تدبیر و امید از صندوق توسعه ملی برایشان بگوید، از میزان ذخایر دلارهای نفتی در این صندوق و نحوه دخل و خرج آن شفاف سازی کند. و مردم امیدوارند حتی یک بار هم که شده، افزایش قیمت نفت موجب اندکی آسایش در زندگی روزمره و یا دستکم، گشایشی در صنعت، اقتصاد و ایجاد اشتغال در کشور شود.