مسلماً تنها هدف رسانه ها سرگرمی، دسترسی به اطلاعات، اخبار و آموزش نیست. رسانه ها امروز به عنصری فعال در زمینه اقتصاد بدل شده­اند. تبلیغات متنوع و پُرزرق و برق و تهییج کننده مصرف گرایی را می­توان به عنوان بهترین و مهمترین  این نمونه ها بیان کرد.

اما یک کاربرد دیگر نیز در زمینه اقتصاد و رسانه می­توان در نظر گرفت و آن کار­آفرینی است. شخصی که با تکیه بر دانش و مهارت دستهای خود بدون سرمایه هنگفت به خلق یک اثر یا یک محصول تجاری کاربردی خوراکی و یا پوشاک می­پردازد، می ­تواند در
شبکه­های مختلف مجازی به تبلیغ آن بدون صرف هیچ هزینه­ای (صرفنظراز هزینه اینترنت) بپردازد و بعضاً خریدارانی نیز پیدا کرده و اینگونه با گسترش و معروفیت درهمین دنیای مجازی کسب و کار خود را رونق بخشیده و مقدار زیادی سود را نصیب خود کند.

بدین ترتیب دایره و گستره کاری خود را نیز گسترش دهد. البته باید این موضوع را نیز بیان کرد که راه سوء استفاده دراین دنیا گسترده است و متاسفانه هستند افراد سودجویی که جز برداشتن کلاه دیگران حرفه دیگری را نیاموخته اند.

اینجاست که سواد رسانه ای بار دیگر رخ نشان داده و توجه مخاطب را به این موضوع سوق میدهد که آیا تبلیغات موجود می­تواند واقعی یا نوعی شیادی و کلاه برداری باشد. هر آنچه که ازعرف و واقعیت دنیای واقعی دور باشد مسلما در دنیای مجازی هم واقعی نیست.

البته باید به این نکته نیز توجه کرد که در دنیای واقعی شما در خرید اجناس آنها را با دست لمس و با قدرت تفکر مورد سنجش و خرید قرار می­دهید، اما در دنیای مجازی شما نمی­توانید با تکیه بر دانسته های خود از یک محصول به خرید آن بپردازید و ریسک این کار را نپذیرید.

در ادامه مباحث مربوطه ابتدا سعی میکنیم کار آفرینی وکسب و کار با استفاده از ظرفیت بالقوه داخلی را توضیح داده و بعد به بررسی و اهمیت آن در دنیای رسانه های بپردازیم.

باسپاس

محمدرضاترابی

کارشناسی ارشد علوم اجتماعی(مردم شناسی)