تیک تاک، تیک تاک...
عجب صدای آشنایی، چقدر این صدا دلنشین است. آرام آرام دارد از سمت آسمان به زمین می آید. سوار بر بال فرشته هاست. می آید که میزبان مان باشد. با خودش چیز زیادی به همراه دارد.

 ۳۰ روز مهمان خدا بودن. شب های پرافتخار قدر، یک سفره ساده، یک دل مهربان و یک دل سیر عاشقانه راز و نیاز کردن.

راستی مهمان این سفره می شوی؟
مهمان سفره خدا؟
مهمان ماهی که قران در آن نزول کرد.
رمضان تنها ماه خوردن و نیاشامیدن نیست. رمضان ماه نتیجه گیریست. شب های قدر امتحان یک سال بندگی مان به دست خدا می رسد یعنی رو سفید هستیم؟!

امسال بهتر از سال قبل بودیم. چقدر به حلالی و حرامی اهمیت دادیم؟
تا چه اندازه گوش به فرمان دستورات خدا بودیم؟

اما ناراحت نباش خدا بهترین معلم است. او با انفاق تصحیح می کند. با انفاق نمره می بخشد. آنقدر زیبا قلم را روی پرونده ات می چرخاند تا با کوچکترین اشاره به خوبی ها بالاترین نمره را بدهد. تبصره هم قبول است حتی اگر لحظه آخر بخواهی دوباره خوب بودن را دیکته کنی نه نمی گوید پس رمضان بهترین ماه برای اصلاح درون و باطن است.

 بیاییم برای یکبار هم که شده روی اشتباهاتمان خط بکشیم و درست بودن را یادبگیریم تا پرونده اعمال مان با درخشس به دست خدا برسد. خوب بودن کار سختی نیست. کافیست با دیدگانی باز بنگریم.

 این روزها همه دل شان می خواهد به مهمانی خدا بروند بیاییم ماهم در ثواب آنهایی که سفره شان خیلی خالی است با دادن یک بسته خرما شریک باشیم. این روزها گرانی دارد بیداد می کند. پس لازم نیست سفره های مان را رنگی کنیم. زیبایی روزه گرفتن به سادگی آن است.
چقدر دلم برای سحری ها تنگ شده. برای آن لحظه هایی که آسمان یک درخشش خاصی به خودش می گیرد و یک حس خاصی به آدم دست میدهد که دلت نمی خواهد آن لحظه قشنگ را فراموش کنی.

بیاییم در این لحظه ها بیماران را فراموش نکنیم و برای سلامتی شان دعا کنیم.

در این لحظات بشویم مونس همسایه ای که تنهاست. سفره مان را با نیازمندی تقسیم کنیم.
 زیبایی رمضان به همین است تنها که نخوردن و نیاشامیدن نیست. خدا کند امسال دل های مان پاک تر، روانمان آسوده تر باشد...
آمین...
فاطمه بگزاده
انتهای پیام/