به گزارش ملایری ها به نقل از فارس؛ در سال 1384 و هنگامی که شرکت مخابرات استان همدان قصد کشیدن فیبرهای نوری را در شهر سامن داشت، شهر زیرزمینی سامن کشف شد و بر همین اساس طی مجوزی از سوی پژوهشکده باستان شناسی، هیأتی مأمور کاوش در این منطقه شدند.
این کاوشها منجر به کشف 25 اتاق، سالن و راهروهای ارتباطی شد؛ این شهر که در عمق سه تا 6 متری زمین قرار دارد، به مرور در دورههای مختلف تاریخی کنده شده است.
شهر پنهان یا زیرزمینی سامن که احتمالاً شهری مخفی در دوره پیش از اشکانی بوده و بعدها نیز از آن به عنوان گورستان استفاده میشده، در 15 کیلومتری شهر ملایر در استان همدان قرار دارد.
کاوشهای باستانشناسی در محوطهای زیرزمینی در این شهر منجر به کشف شهری پنهان شد که در یک بستر سنگی و به صورت دستکند ساخته شده است. 25 اتاق از این شهر زیرزمینی کاوش و در این اتاقها مقادیر زیادی اسکلت متعلق به دوره اشکانی یافت شده که دست نخورده باقی ماندهاند، در کنار این اسکلتها که به صورت چمباتمهای دفن شده و احتمال میرود مربوط به دوره اشکانی باشد، هدایای قبور نیز قرار داده شدهاند.
بر اساس مطالعات باستانشناسی، شهر پنهان بیش از سه هکتار وسعت داشته و بخشی از این شهر به خاطر وجود رطوبت زیاد هنوز مورد کاوش قرار نگرفته است، همچنین احتمالاً بخشی از آن، در زیر خانههای مردم قرار دارد و به همین دلیل تصور میشود که در آن بخشها فاضلاب شهری وارد شهر پنهان شده باشد.
شواهد اولیه از پیدایش این فضاها در دوره پیش از اشکانی حکایت داشته لذا براساس این یافتهها میتوان احتمال داد که نخستین بار این فضاهای معماری به منظور انجام مراسم مذهبی مربوط به آیین «میتراییسم» که به صورت پنهانی و در زیرزمین برگزار میشده، مورد استفاده قرار گرفته است.
بر این اساس احتمال داده میشود که در دوره اشکانی از این فضاها به عنوان محل تدفین مردگان و از اتاقها به عنوان گور دخمه استفاده میکردهاند.
کانالهای شهر زیرزمینی در دورههای تاریخی کنده شدهاند و اطراف آنها نیز اتاقهای متعددی وجود دارد. این کانالها که از نظر ساختار معماری، بسیار جالباند، کاربری خاصی داشتهاند. در این کانالها پس از پاکسازی، 60 اسکلت شناسایی شد که درون 9 اتاق قرار داشتند و با توجه به بررسیهای انسانشناسی شواهدی وجود دارد که تدفینهایی به صورت باز انجام شده است. علاوه بر این شواهد، 6 مورد بقایای انسانی نیز وجود دارد که به طور دقیق نشان میدهند این اتاقها در کاربری نهایی به صورت محل تدفین استفاده میشدند، به طوری که استخوانها را جمع میکردند و دوباره تدفینهای جدیدی انجام میدادند.
از 60 اسکلت یافت شده، 16 مرد، 26 زن، 14 کودک و یک نوزاد شناسایی شده و جنسیت سه مورد از آنها نیز تشخیص داده نشده است.
شهر زیرزمینی سامن در سال 1387 با شماره 24622 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
دیدگاه شما