در کلام مقام معظم رهبری، روز خبرنگار، روز رعایت حریم قلم و اندیشه است، این روز یادآور حماسه‌آفرینی آنهایی است که بقای حقیقت را به بقای خود ترجیح می‌دهند. ایشان در بخش دیگری از سخنان خود فرمودند «خبرنگاران لحظات نابودشدنی و زوال یافتنی را تثبیت و ابدی می‌کنند، خبرنگاری که در دشوارترین مناطق وارد عرصه خبررسانی می‌شود و خود را به آب و آتش می‌زند، نمی‌شود فرض کرد صرفاً درصدد فرونشاندن آتش کنجکاوی شخصی است یا برای به‌دست آوردن یک مابه ازای مالی تلاش می‌کند، هرحادثه وقتی دچار سکوت و بی اعتنایی و غفلت قرار گیرد، خواهد مُرد و فراموش می‌شود."

وسعت بعضی چیزها در محدودیت واژه‌ها نمی‌گنجد مثل عشق، وفاداری، گذشت، ایثار و ... و بی‌تردید حرفه مقدس خبرنگاری با عشقی راسخ و تلاشی نستوه، گِره خورده است. در دنیای امروز که ذهن‌ها آماده‌اند برای به خطا رفتن، خبرنگاران پُرقدرت، با صلابت، کنجکاو و پیگیر برای یافتن حقیقت و پس زدن شایعات، جامعه را از خواب غفلت بیدار می‌کنند. 

زندگی، تعادلی بین بخشیدن و گرفتن است اما گویی در مورد خبرنگاران قضیه فرق می‌کند آنها جوانی، شور، نشاط، سر زندگی و بهترین روزها و لحظات عمر خویش را در گیرودار دوندگی‌ها، استرس‌ها، پوشش‌های خبری، خستگی‌های نفس‌گیر، تهیه و تنظیم گزارشات، گرفتن عکس و سوژه‌یابی از دست می‌دهند بی هیچ بازده و سود مادی و دنیوی...

در نهایت ماحصلش می‌شود یک نشریه، یک مصاحبه رادیویی، خبری که روی سایت می‌رود و یا یک گزارش تلویزیونی اما متأسفانه مردم فقط در عرض 2-3 دقیقه خبر را گوش می‌دهند و یا تیترهای رسانه‌ها را می‌خوانند و از دردها، رنج‌ها، مصائب و مشقت‌هایی که صرف تهیه اخبار آن رسانه دیداری، شنیداری و نوشتاری شده، بی‌اطلاع هستند.

از سوی دیگر توقعات بیجا و انتظاراتی فارغ از محدوده وظایف و حوزه کاری خبرنگاران از سوی برخی افراد پرتوقع و حق به جانب از فعالان این عرصه نکته‌ای آزاردهنده است، متأسفانه برخی افراد حقیقی نه حقوقی(مُراد از این نوشته مسئولان نیستند) طلبکارانه از خبرنگاران انتظار مصاحبه و چاپ عکسشان را به صورت ویژه و خاص دارند که با هیچ منطقی سازگار نیست.

مشکل عدیده روابط عمومی‌ها در شهرستان ملایر گویی هرگز قابل حل نیست، بیش از 12 سال است که به طور مستمر و مداوم مجموعه خبرنگاران شهرستان هر ساله در روز خبرنگار از ضعف حوزه روابط عمومی ادارات گلایه دارند و فرمانداری قول مساعد می‌دهد اما باز شاهد عدم همکاری و عدم اطلاع‌رسانی شفاف و کامل از سوی برخی روابط عمومی‌ها و به‌گزین کردن بعضی خبرنگاران توسط آنها هستیم که جای تأمل دارد، گویا مسئولان نمی‌دانند که آنها هستند که برای بقای خود به تعامل با خبرنگارن نیازمندند!...

مسأله دیگری که باید بدان اشاره شود این است که خبرنگارانی موفق هستند که از توانایی تحلیل خود استفاده کنند و به سمت نقد سازنده پیش روند تا مسئولان از لاک خود بیرون بیایند و پاسخگوی جامعه باشند اما متأسفانه تعداد قابل شماری از مدیران اجرایی شهرستان و استان تاب و ظرفیت نقد را ندارند و به جای پاسخگویی، خبرنگاران و رسانه‌ها را بایکوت خبری می‌کنند!

از سوی دیگر برخی از رؤسای ادارات تصور می‌کنند هفته خبرنگار، زمان ارائه گزارش عملکرد آن اداره و یا نهاد است و سعی می‌کنند با برپایی نشست‌های خبری به بهانه تقدیر از خبرنگاران گزارش کار بدهند و انتظار دارند بخشی از نشریه یا رسانه‌های خبری به مطالب ایشان تخصیص داده شود، این درحالیست که هفته خبرنگار، هفته تجلیل از زحمات شبانه‌روزی فعالان واقعی این عرصه است.

در بخش پایانی ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهید "محمود صارمی" و دیگر شهدای خبرنگار باید اذعان داشت در این زمانه پرآشوب که رسانه‌های بیگانه در پی تشویش اذهان ملت‌ها هستند، بدون وجود خبرنگاران متعهد و توانمند، جامعه راه خود را گم می‌کند.

رسانه‌ها علاوه بر مسئولیت خطیر روشنگری وظیفه جهت‌دهی به جامعه را نیز برعهده دارند و این بار ِ سنگین بر دوش خبرنگاران به عنوان اجزای اصلی رسانه‌هاست. هرچند به تازگی فضای مجازی به عنوان هووی خبرنگاران جلوه‌گری می‌کند اما همه می‌دانیم اخبار و اطلاعات این شبکه‌ها و کانال‌ها، قابل استناد نیست و بیشتر حول شایعه پراکنی می‌گردد.

خلاصه کلام خبرنگاری دوی ماراتنی نفس‌گیر است که روز تعطیل و غیرتعطیل و شب و روز نمی‌شناسد. خبرنگاران نستوه، شاهنامه بلند دست‌هایتان از ترانه‌های شاد زندگی پرحماسه باد...

این شرح بی‌نهایت کز زلف یا گفتند

حرفیست از هزاران کاندر عبارت آمد.... (حافظ)