به گزارش ملایری‌ها  به نقل از راه دانا؛ حامیان و چهره‌های برجسته اصلاحات در طول تاریخ فعالیت این جریان سیاسی توهین‌های بی‌شرمانه بسیاری نسبت به مقدسات داشته اند که می‌توان اوج آن‌ها را حرمت‌شکنی در عاشورای حسینی سال 88 دانست، اقداماتی که هرچند از سوی مردم به شدت محکوم شده است اما جز موارد انگشت‌شماری، برخورد قانونی قاطع و مناسبی با آ‌ن‌ها نشده است.

"شادی صدر" فعال فمنیست اصلاح‌طلبی است که در روزهای گذشته با انتشار عکسی در صفحه اینستاگرامش و بی‌حرمتی نسبت به نمادهای عاشورای، جنجال آفرید و موجب شد تا افراد بسیاری نسبت به این اقدام وی واکنش‌های گوناگونی نشان دهند.

وی همچنین پس از توهین به شعائر حسینی و مواجه با نظرات کاربران در بر بی‌شرمی خود اصرار کرد و در فیس بوکش نوشت: تقدس‌زدایی از امر مقدس و فروریختن هر آنچه مقدس است، جوهرۀ مدرنیته است. شوخی با امر مقدس و تابو زدایی هم جزیی از همین روند مدرن شدن جامعه است.

صدر در حدود 15 سالگی با ماهنامه سروش نوجوان وارد حوزه روزنامه‌نگاری شد، سپس با ماهنامه همشهری همکاری کرد. شادی صدر به کار خود به عنوان روزنامه‌نگار ادامه داد تا اینکه به عنوان دبیر سرویس حقوقی روزنامه زن(روزنامه فائزه هاشمی) انتخاب گردید.

شادی صدر نخستین بار در 13 اسفند 1385 در مقابل دادگاه انقلاب تهران، به همراه بیش از سی نفر از فعالان جنبش زنان ایران که در حمایت از پروین اردلان، نوشین احمدی خراسانی، سوسن طهماسبی، فریبا داوودی مهاجر و شهلا انتصاری مقابل این دادگاه تجمع کرده بودند، دستگیر شد. او وکالت شهلا انتصاری و محبوبه عباسقلی زاده را نیز بر عهده داشت.

صدر بار دوم صبح جمعه 26 تیر 1388 درحالی‌که از بلوار کشاورز قصد رفتن به نماز جمعه 26 تیرماه 1388 را داشت، دستگیر شد. در پی دستگیری صدر، عفو بین‌الملل با صدور بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط او شد. وی در 6 مرداد 1388 پس از یازده روز بازداشت، از زندان اوین آزاد شد.

شادی صدر و تز چند شوهری زنان

شادی صدر در مقاله‌ای با عنوان «تحلیل فمنیستی مجازات سنگسار» با حمایت از نظریه چند شوهری زنان می‌نویسد: «طبق قوانین ایران، مردان می توانند تا چهار همسر دائم و تا بی نهایت همسر غیردائم داشته باشند. چنین حقی از یک سو این آزادی عمل را به مردان می دهد که با شرکای جنسی متعدد رابطه داشته باشند و از سوی دیگر، صرف حق داشتن همسران متعدد، مردی را که متهم به برقراری رابطه خارج از چارچوب ازدواج است، در پیشگاه نظام قضایی برآمده از فرهنگ، عملاً از هیبت یک مجرم مهم به شکل فردی درمی آورد که اشتباه کوچکش تنها این بوده که رابطه جنسی را که حق او بوده شرعی نکرده است. ضمن این که همین موضوع امکان گریز وی را از مجازات با طرح این ادعا که صیغه ای خوانده شده فراهم می آورد. اما زنی که با این اتهام در پیشگاه قاضی قرار می گیرد که با وجود داشتن شوهر، با مرد دیگری رابطه جنسی داشته است، از نظر وی و از نظر فرهنگ حاکم بر جامعه، مرتکب یکی از مهمترین جرایم شده زیرا اصولاً از حق داشتن همسران متعدد برخوردار نیست و کنترل بدن و سکسوآلیته او باید صرفاً در اختیار یک مرد باشد. چنین زنی ناقض تمامی هنجارهای حاکم بر جامعه است و باید به شدیدترین وجهی با او برخورد شود. ضمن این که هیچ گریزگاهی نیز برای او وجود ندارد. همچنین مناسبات تبعیض آمیز حاکم و قدرت اقتصادی و روابط اجتماعی، که معمولا نزد مردان بیش از زنان است، به مردان امکان برخورداری از حق دفاع و وکیل مناسب و دفاع متناسب را می دهد، در حالی که زنی که فاقد منابع اقتصادی و اجتماعی است، نمی تواند از حق خود برای داشتن وکیل یا برخورداری از دفاع متناسب استفاده کند. به این ترتیب، مردسالاری و تبعیض مجموعه ای را به وجود می آورند که بر سکسوآلیته زن بخصوص هنگامی که در چارچوب ازدواج قرار می گیرد کنترل حداکثری اعمال می کند.»

بعدها زمانی که روزنامه کیهان در شماره مورخ 5 اردیبهشت 1386 و در ستون اخبار ویژه از شادی صدر به عنوان طرفدار تز چند شوهری زنان یادکرد وی از این روزنامه شکایت کرد.  

حسین شریعتمداری در دادگاه و با اشاره به مقاله فوق‌الذکر شادی صدر گفت: خانم صدر در شکوائیه خود تأکید می‌کند: «از آنجا که چند شوهری زنان در جامعه ما امری مذموم، موهن و ناپسند است، اسناد تبلیغ آن به شخص مصداق توهین نیز می باشد» به بیان دیگر، از نگاه ایشان «چند شوهری زنان» فی نفسه و به طور مطلق زشت و ناپسند نیست، بلکه فقط از آنجا که در جامعه ما مذموم و ناپسند است! اسناد آن توهین تلقی می‌شود و مثلاً اگر حمایت از چند شوهری زنان در یک جامعه دیگر به ایشان نسبت داده شود توهین‌آمیز نخواهد بود! البته خانم صدر توضیح نمی‌دهند که در کدامیک از جوامع بشری «چند شوهری زنان» مذموم و ناپسند و حتی مشمئز کننده و نفرت انگیز نیست!»

حمایت از تجزیه ایران

شادی صدر طی مقاله‌ای تحت عنوان «دموکراسی با تمام تبعات آن، در نقد مخالفان حق تعیین سرنوشت» از تجزیه ایران حمایت کرد.

وی در این مقاله نوشت: «حق تعیین سرنوشت ملتها، یکی از بنیادی ترین اصول حقوق بشر است که در منشور ملل متحد و نیز میثاق بین المللی حقوق مدنی - سیاسی به رسمیت شناخته شده و در دوران پسا استعمار نیز همچنان لازم الاجراست. به عقیده حقوقدانان بین المللی، این اصل جنبه قاعده آمره ( jus cogens) پیدا کرده است که معنای آن این است که تمامی اعضای جامعه بین المللی موظف به احترام و رعایت بی چون و چرای آن هستند. بنابراین، اصل حق تعیین سرنوشت ملتها، اصلی غیرقابل مناقشه است. تنها موضوعی که می توان بر سر آن مناقشه داشت این است که آیا کردها یا عرب ها یا هریک از اقوامی که در چارچوب مرزهای قراردادی ایران به دنیا آمده اند، می توانند ملت به حساب آیند یا نه.»

وی ادامه مدعی شده است که: «این واقعیت که اگر نگوییم همه، حداقل بخش بزرگی از کردها، یا عرب‌ها در ایران، چنان روح جمعی و پیوندهای مشترکی میان خود احساس می‌کنند که خود را «ملت کرد» یا «ملت عرب» تعریف می‌کنند، می‌تواند به سادگی و بدون هیچ مناقشه‌ای، از آن‌ها، یک «ملت» بسازد؛ هرچند این امر لزوماً، به تشکیل یک دولت - ملت نمی انجامد».

او معتقد است که: مفاهیمی که اکثر ما، به عنوان مفاهیمی مثبت مفروض می‌دانیم و نسبت به آن‌ها احساس تعلق شدید می‌کنیم، برای بسیاری از ساکنان درون مرزهای قراردادی ایران بار منفی دارند! مفاهیمی مانند ایران، ایرانی، فارسی، ملت ایران و تمدن ایرانی.

او در پایان این‌گونه نتیجه‌گیری می‌کند که: اگر به دنبال تحقق دمکراسی و حقوق بشر در ایران هستیم، نمی‌توانیم حق تعیین سرنوشت را نادیده بگیریم.

فراری که فکر می‌کند خارج از کشور موثرتر است

شادی صدر چند ماه پس از فتنه 88 از کشور خارج و متعاقب آن از وزارت خارجه آمریکا جایزه شجاعت گرفت.

او پس از خروج از کشور فعالیت‌های ضد ملی و دینی خود را شدت بخشید. شادی صدر مدعی است که هر روز فکر می‌کند قصد برگشتن دارد اما چون در خارج از کشور مؤثرتر است، آنجا مانده است. وی در گفت‌وگو با B.B.C انگلیس همچنین با ادعای اینکه «جنبش سبز جنبشی با رهبری زنانه است»، هم قطاران خود را تحریک می‌کند که این رهبری را به دست بگیرند.

همکار متواری نشریات زنجیره‌ای و گروهک کانون مدافعان حقوق بشر، در گفت‌وگو با B.B.C درباره فرار از ایران می‌گوید: من وقتی از زندان آزاد شدم، قصد نداشتم به قول شما میدان مبارزه را ترک کنم؛ اما به طور قطعی فهمیدم دیگر سیستم به من اجازه فعالیت نخواهد داد. نکته دوم که خیلی روی من تأثیر گذاشت این بود که 5 روز بعد از آزادی من کیفرخواست دادستان مبنی بر حضور من و شیرین عبادی در کودتای مخملی خوانده شد. شب آن روز من تصویر آقای ابطحی را در دادگاه دیدم. این من را تکان داد و فکر کردم این می‌تواند سرنوشت من هم باشد.

وی که در آلمان اقامت گرفته، اضافه کرد: تصمیم من برای برگشتن یک تصمیم باز است نه یک تصمیم بسته یعنی این‌طور نیست که دیگر قصد بازگشتن ندارم. اساساً من فکر می‌کنم که هر روز قصد برگشتن دارم.

شادی صدر همچنین برای تهییج فمینیست‌ها گفت: خانمی می‌گفت انقلاب 30 سال پیش، انقلاب مردها بود. حالا بنشینند و ساکت باشند، این انقلاب ماهاست. حرف او این بود که ما داریم جنبش را رهبری می‌کنیم و مردها به اندازه کافی امتحان پس داده‌اند، حالا بگذارند دست ما باشد. دیدیم که زن‌ها فضای خیابان را شکل می‌دهند و هدایت می‌کنند، همین‌ها با ظاهر ساختارشکن و به دور از تعریف‌های نرمال از یک زن فعال به خیابان می‌آیند ولی متأسفانه در سطح رهبری سیاسی جنبش حضور ندارند و این فقط در داخل ایران نیست و در خارج کشور نیز همین وضعیت دیده می‌شود. به گفته وی در طیف فمینیست‌ها از افراد مذهبی نظیر اعظم طالقانی تا سکولارترین و لائیک‌ترین افراد نظیر شهلا لاهیجی حضور دارند.

انتهای پیام/