چند شب پیش اکبر ترکان مهمان برنامه پایش شد که این حضور حواشی خاصی را به دنبال داشت.

امیر سیاح تهیه کننده برنامه پایش در صفحه شخصی خود نوشته است: «بعد از خروج مهمان از استودیو ، جعبه را به مهمان محترم دادم و گفتم روابط عمومی زیرمجموعه شما قبل از برنامه برای ما اینها رو فرستاده. جعبه را باز کرد، توش رو که دید، اول جاخورد. بعد خودش را جمع و جور کرد و پرسید یعنی این هدیه رو قبول نمی کنید؟!»

این تهیه کننده می نویسد: «این بار من جاخوردم و محکم پاسخ دادم: توهین خیلی بزرگی بود به ما. به زیرمجموعه تان بفرمایید با رسانه ها اینطور رفتار نکنند. گفت باشه. سکه ها رو گذاشت جیبش و رفت!»

این موضوع در حالی در شبکه های اجتماعی و رسانه‌های مجازی دست به دست شد که تقریباً شاید کسی از این خبر جانخورده و این گونه رفتارهای سرزده از مسئولان دولت را طبیعی ببیند و شاید به علت تکرار این رویه در رفتار برخی از همسلکان آقای ترکان، تنها پوزخندی بر لبان مخاطب نشسته باشد.

در تاسف شدید باید ابراز داشت که برخی از مسولان دولت نگاهی کاسبانه به حوزه رسانه و خبر دارند و از این باب، تحمل انتقاد را از سوی رسانه های منتقد کمتر داشته و آنی از کوره در می روند و عنان بیان و کلام و واکنش را از کف بریده و بر عالم و آدم ریچارد بار می کنند و نه شخصیت را حیاتی در این بین است و نه بشریت و نفس را. آنگاه هم که به ستوه می آیند سکه ها جیرینگ جیرینگ کنان برای بستن دهان منتقدان نما نما می شود و یا مثل جناب ترکان پیشاپیش تقدیم می شود تا اندکی آسوده تر در قبال دوربین ظاهر شوند و طرف را به تمجید و تعریف خود راهنمایی کنند.

گاهی هم تهدید از بستن رزق یارانه ای رسانه ها، شده مسلک عده ای از دولتی ها.  آشنا مشاور اعظم فرهنگی دولت افاضاتی ارائه داده اند که باز پوزخند است که واکنش مخاطبان می شود. وی صراحتاً بیان داشته که: "هر چه میزان انتقاد به سیاست‌های دولت بیشتر باشد یارانه آن رسانه کاهش می‌یابد"

با خودم هر چه فکر می کنم که انقلاب اسلامی کجا این چنین مشق رشوه و ارتشا را به این آقایان تعلیم داده است ذهن به جایی قد نمی کشد و باز می گویم این ها انقلاب را اشتباه تفسیر کرده اند.

خدا روح امام (ره) را همیشه شاد نگه دارد که بنیان و زیربنای انقلاب اسلامی و نظام مقدس جمهوری اسلامی مرهون منویات و تلاش های این یگانه مرد تاریخ معاصر است که هر چه از اوصافش بر زبان جاری سازیم در توان نخواهد بود که حق مطلب را به جان معظم له ادا کنیم. در تاسف است که در چنین بستر پاک و معصومی که سلاله خون هزاران شهید، پیکره آن را تا قیام قیامت مستحکم کرده است امروز با چنین رویه‌ای در مسیرهایی با آدرس اشتباه در حال طی شدن است و آبروی نظام را بر سر رسیدن به آمال ها و آرزوها، ارزان، چوب حراج زده اند و اسم خود را مسئول دولت انقلاب گذارده اند.

از آن سو هم آقازاده‌ی جناب هاشمی  را به زندان می برند و در آنجا سکه های فراوان از وی کشف می کنند و در  جواب می گوید که آورده ام تا به قشر محروم زندان مساعدت رسانم... که این هم از آن دروغ های شاخ داری است که نثارش فقط یک پوزخند است و بس و خیلی ها هم به سخن آمده و گفتند: اگر دلتان به حال محرومان می‌سوخت که زندان جایتان نبود...

به هر حال سکه و زر و طلا ما را به یاد فراعن زمان می اندازد که اجیر کردن و باج سیبیل گرفتن کارشان بود و امروز نیز این جماعت هویت انقلابی را می خواهند از چهره رسانه های انقلابی گرفته و جایش سکه ارزانی بدارند..یاللعجب از دست این جماعت خویشتن نگه ندار....