روح بلند مالک اشتر دوران، سردار حسین همدانی در دفاع از حرم اهل بیت عصمت و طهارت (س) به هم‌رزمان شهیدش پیوست و حسرت بازماندگان از غافله شهیدان را افزون نمود.او که بعد از سالها کاری زینبی در کنار مرقد مطهر حضرت زینب (س) در سوریه  کار حسینی(ع)  خود راهم به اتمام رساند. دوران دفاع مقدس سرشار از تجربه و تلاش برای ملت ایران بوده و این تجربه پس از جنگ تحمیلی هم به خوبی خود را نشان داد.  فرماندهان ۸ سال جنگ تحمیلی و افرادی که شهید نشدند، دارای کوله‌بار عظیمی از تجربیات جنگی هستند که در مواقع بحران از آن استفاده می‌کنند.  سردار سرتیپ پاسدار حاج حسین همدانی  نیز از دیگر فرماندهان مستشاری جمهوری اسلامی ایران بود که به همراه رزمندگان مقاومت اسلامی در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب کبری(س) و مقدسات مسلمانان پرداخت و به درجه رفیع شهادت نائل آمد. او از فرماندهان  سپاه  در دوران دفاع مقدس وبعد از ان بود. حیف بود که لقب شهید در کنار اسم حاج حسین ننشینداو حتی بعد از بازنشستگی نیز از جهاد بازنشسته نشد و نشان داد که پاسداری از اسلام بازنشستگی ندارد.من با او در اوایل سالهای دفاع مقدس در منطقه سرپل ذهاب  آشنا شدم. اخلاص، شرافت، روح آزادی و آزادگی‌طلبی، رفتار سلیم، قلب سلیم، سلامت نفس، آرامش، وقار، متانت مردانه، تبسم مومنانه و تواضع مقتدرانه از مختصات اساسی شخصیت بزرگ حاج حسین بود.شهید همدانی دل دریایی، روح آسمانی و صفای باطن داشت. او که از عاشورا روح شجاعت، ایستادگی و مقاومت را الهام گرفته بود همواره اماده شهادت بود  هر وقت نام همرزمان شهیدش  مانند شهید تاجوک ، شهید حیدری ، ...را می شنید احساس دلتنگی می کرد. شهادت این مرد میدان جهاد فی سبیل الله، یک ستاره درخشان و بی غروب دیگری را بر آسمان همدان نشاند و صفحه تابناک دیگری از صدق وعده یک جامعه مجاهد را به تاریخ درخشان مقاومت ها و سلحشوری های استان اضافه کرد. شهادت سردار همدانی، نشاط معنوی، روح شهادت، فداکاری و ایثار را در استان که  پایتخت تاریخ و تمدن است، ایجاد نمود.

یادش گرامی وراهش پررهرو.

ما و مجنون هم سفر بودیم دردشت جنون،   او به مطلب ها رسید و ما هنوز آواره ایم.

محمد فتحی می ابادی از همرزمان شهید از سال 1359