به گزارش ملایری‌ها به نقل از تسنیم،پایگاه تخصصی سی‌ای‌پی‌ای طی گزارشی نوشت: توافق هسته‌ای در حوزه هواپیمایی به‌معنای آن است که خطوط هوایی ایران هواپیمای جدیدی خواهد گرفت که البته تا سال ٢٠١٦ این کسب و کار به ثمر نخواهد نشست.

ایران مشتاق است با ایرباس و بوئینگ وارد معامله شود تا بتواند از این طریق ناوگان قدیمی خطوط هوایی‌اش را جوان کند و همچنین بتواند توسعه جدید را ایجاد نماید.

ایران در نظر دارد طی پنج سال آینده ٣٠٠ هواپیما و در پنج سال بعد از آن ٢٠٠ هواپیمای دیگر وارد کند و از این طریق ناوگان خطوط هوایی‌اش را که به‌طور میانگین ٢٥ سال سن دارد ارتقا دهد. توافق هسته‌ای تحقق این موضوع را نزدیک‌تر می‌کند.

سؤالی که مطرح است این است که آیا ایران قابلیت و پهنای باند این رشد سریع ناوگان را دارد.

این گزارش افزود: بر اساس طرح جامع اقدام مشترک از جولای ٢٠١٥ تولید کنندگان هواپیما اجازه دارند در ایران به کسب و کار بپردازند. البته لازم است یک سری توافقات دولتی از جمله از جانب آمریکا حاصل آید. کنگره ایالات متحده آمریکا تا ١٧ سپتامبر سال ٢٠١٥ زمان دارد تا این توافق را بررسی کند. اما حتی بعد از آن زمان هم برداشتن تحریم‌ها زمان خواهد برد.

به‌عقیده برخی از افراد کسب و کار مؤثر در این حوزه تا سال ٢٠١٦ به طول خواهد انجامید. گفتنی است برخی از تحریم‌های مربوط به بخش هواپیمایی ایران که از سوی آمریکا در نظر گرفته شده جزو تحریم‌های هسته‌ای نیستند و مربوط به مسائل مرتبط با تروریسم می‌شوند و آمریکا تحریم‌های تروریستی را حذف نخواهد کرد.

این نکته از این جهت قابل تأمل است که ماهان ایر که بزرگترین خطوط هوایی ایران به حساب می‌آید زیرمجموعه تحریم‌های تروریستی است.

با این اوصاف هنوز مشارکت بین ایران و طرف دیگر در این حوزه نامشخص است. خداکرمی پیشتر اعلام کرد که ایران درخواست‌های رسمی از تولید کنندگان بدنه هواپیما دریافت کرده است و از طریق تلفن و ای‌میل مکاتباتی انجام شده است به‌علاوه قرار است ملاقات‌هایی از جمله با کشور فرانسه در آینده نزدیک برای گسترش ارتباطات دوجانبه و همچنین افزایش پروازهای تهران به پاریس از هفته‌ای سه پرواز به هفته‌ای ده پرواز صورت پذیرد.

*آیا ایران می‌تواند ٨٠ تا ٩٠ هواپیما در سال وارد کند؟

ناوگان در حال استفاده ایران در آگوست ٢٠١٥، شامل ٢١٥ هواپیما بوده است.

شکی در اینکه ایران دارای ظرفیت‌های لازم برای توسعه ناوگان خود است وجود ندارد اما سؤالی که مطرح است آن است که به چه سرعتی می‌تواند از فرصت‌ها بهره ببرد. بحثی که در حال حاضر وجود دارد آن است که ایران تا پیش از تشدید تحریم‌ها هم از صنعت حمل و نقل هوایی قوی محروم بوده است.

این گزارش در پایان نوشت: دستیابی به برنامه جامع اقدام مشترک فرایندی چندبعدی، طولانی و طاقت‌فرسا بوده است. در صورتی که این توافق تصویب شود بخش هواپیمایی صرفاً یک بخش از همکاری‌های بین ایران و جامعه جهانی است و فرصتی چشمگیر برای شرکت‌های درگیر می‌باشد. همان‌طور که انتظار می‌رود مزیت‌های غیرمستقیم آن چندین برابر خواهد بود چرا که پیشرفت هواپیمایی رشد اقتصادی، تجهیز کسب و کار و رشد گردشگری را تضمین می‌کند.

انتهای پیام//*