به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «ملایری‌ها»؛ در گوشه‌ای از سرزمین پهناور ایران، جایی که کوه‌ها قامت افراشته‌اند و بادهای صبحگاهی، نوای غریبانه عشق را در میان دره‌ها می‌چرخانند، روستای «ینگی‌کند» این بار نه با رنگ گندم‌زارهایش، که با سرخی عشق حسین(ع) می‌درخشد.
امسال نیز، همچون سال‌های پیشین، ینگی‌کند تن به ماتم نداد، بلکه در سوگِ سلطان آزادگان، حماسه‌ای دیگر آفرید.
از کوچه‌های باریکش تا سر هر کوهپایه، فریاد «یا حسین» طنین انداخت. پیرمردانی که چهره‌هایشان از گذر سال‌ها، خط‌خطی خاطرات شده بود، این بار با دست‌های لرزان، علم عزای اباعبدالله(ع) را بر دوش گرفتند. جوانان، با سینه‌هایی سرشار از غیرت، زنجیرزنان، یاد آنان را زنده کردند که در کربلا، جوانی را فدای امامت کردند.
در روز عاشورا مرکز روستا از جمعیتی لبریز شده بود که گویی تمام ینگی‌کند، یکپارچه شد تا بگوید: یا حسین عشق تو ابدی است نسل به نسل منتقل می‌شود .
گویی روستا، با تمام وجودش سوگند خورده است که هرگز نخواهد گذاشت نام حسین(ع) فراموش شود.
و این عزاداری، تنها یک مراسم نیست... سوگند جاودانه یک روستاست به آقایش حسین است
